การพัฒนาทักษะทางสังคมสำหรับนักเรียนออทิสติกในโรงเรียนเรียนร่วมระดับประถมศึกษาโดยใช้เรื่องราวทางสังคม

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาทักษะสังคมโดยใช้เรื่องราวทางสังคม สำหรับนักเรียนออทิสติกในโรงเรียนเรียนร่วมระดับประถมศึกษา จังหวัดขอนแก่น ดำเนินการ ระหว่างพฤศจิกายน 2551 ถึงกันยายน 2552 ผลการวิจัยพบว่า ระยะที่ 1 การศึกษาทักษะสังคมที่เป็นปัญหา สำรวจใน 46 โรงเรียน พบนักเรียนออทิสติก 81 คน โดยมีทักษะสังคมที่เป็นปัญหา 3 ด้านคือ ด้านการควบคุมตนเอง ด้านการสื่อความหมาย และด้านการเล่นและทำงานร่วมกับผู้อื่น ระยะที่ 2 การพัฒนาเรื่องราวทางสังคม เป็นวิจัยเชิงปฏิบัติการ มี 2 วงจร คือ 1) การสร้างเรื่องราวทางสังคมฉบับทั่วไป พบว่าทักษะที่เป็นปัญหาในการเรียนร่วมที่สามารถใช้เรื่องราวทางสังคมได้ มี 8 ทักษะ เรื่องราวทางสังคมประกอบด้วยประโยคชี้นำ 1 ประโยค และประโยคพรรณนา ยืนยัน และมุมมอง รวมแล้วไม่เกิน 10 ประโยค 2) การสร้างเรื่องราวทางสังคมฉบับเฉพาะบุคคล โดยเลือกเรื่องราวทางสังคมที่สร้างไว้จากวงจร 1 มาปรับให้เหมาะสมกับนักเรียนเป้าหมาย พบว่าสามารถใช้ได้ดี ระยะที่ 3 ศึกษาผลการใช้เรื่องราวทางสังคม เป็นการวิจัยกลุ่มตัวอย่างเดี่ยวแบบหลายเส้นฐานต่างพฤติกรรม กับนักเรียนออทิสติกศักยภาพสูง 1 คน พบว่า ทักษะทางสังคมที่เป็นปัญหาในระยะเส้นฐาน ระยะการจัดกระทำ และระยะหยุดการจัดกระทำ มีค่าเฉลี่ย ดังนี้ 1) การแซงคิวส่งงาน มีค่าเฉลี่ย 2.67, 0.71, และ 0.00 ตามลำดับ 2) การเดินออกนอกแถว มีค่าเฉลี่ย 2.10, 0.30, และ 0.20 ตามลำดับ 3) การตีเพื่อน มีค่าเฉลี่ย 0.87, 0.10, และ 0.00 ตามลำดับ.