การศึกษาอำนาจแม่เหล็กตกค้างโบราณในอิฐดินเผายุคเก่าของภาคใต้

Abstract

การศึกษาความเข้มของสนามแม่เหล็กตกค้างโบราณ โดยใช้อิฐดินเผาเก่าของภาคใต้ จำนวน 5 แหล่ง โดยใช้เทคนิคการให้ความร้อน 2 ครั้งของ Thellier ร่วมกับการทำ pTRM check ของ Coe ผลศึกษาพบว่าค่า k มีความสัมพันธ์เป็นส่วนกลับกับสภาพแอนไอโซทรอปีของสภาพรับไว้ได้ทางแม่เหล็ก (AMS) โดยพบตัวอย่างที่มีค่า k น้อยกว่า 10 µSI ถึง 67% มีสภาพ AMS สูงกว่า 25% ผลการศึกษาพบว่าความเข้มของสนามแม่เหล็กโลกโบราณของภาคใต้ช่วง 700 - 1,200 ปีที่ผ่านมา มีค่าเฉลี่ยประมาณ 40.2 µT โดยในปี พ.ศ. 1400 สนามแม่เหล็กโลกบริเวณภาคใต้ของประเทศไทยมีความเข้ม 43.6 ± 8.5 µT จากนั้นก็ลดลง จนมีค่าต่ำสุดในปี พ.ศ. 1550 โดยมีค่า 36.8 ± 6.8 µT แล้วจึงเพิ่มขึ้น จนถึงปี พ.ศ. 1650 มีค่าประมาณ 41.0 ± 14.7 µT แล้วลดลงอีกเล็กน้อยจนมีค่า 40.5 ± 5.0 µT ประมาณปี พ.ศ. 1750 จากผลที่ได้สามารถสร้างกราฟอ้างอิงการเปลี่ยนแปลงความเข้มของสนามแม่เหล็กในอดีตของภาคใต้ได้