การออกแบบและประยุกต์ใช้เทคโนโลยีดิจิทัลสำหรับจัดการศูนย์การเรียนรู้เกษตรทฤษฎีใหม่ ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง Design and application of digital technology for managing new theory agricultural learning centers based on the sufficiency economy philosophy.

Main Article Content

อนุมาศ แสงสว่าง
ศราวุธ แดงมาก

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ออกแบบและประยุกต์ใช้เทคโนโลยีดิจิทัลสำหรับจัดการศูนย์การเรียนรู้เกษตรทฤษฎีใหม่ ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ชุมชนหมู่ 4 ร่วมพัฒนา เขตหนองจอก กรุงเทพมหานคร 2) ศึกษาการการยอมรับเทคโนโลยีดิจิทัลสำหรับจัดการศูนย์การเรียนรู้เกษตรทฤษฎีใหม่ ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงฯ และ 3) ประเมินความพึงพอใจของผู้ใช้ที่มีต่อเทคโนโลยีดิจิทัลสำหรับจัดการศูนย์การเรียนรู้เกษตรทฤษฎีใหม่ ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงฯ กลุ่มตัวอย่างคือ กลุ่มบุคคลที่ดูแลและบริหารจัดการศูนย์เรียนรู้เกษตรทฤษฎีใหม่ฯ จำนวน 30 คน ใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการจัดการศูนย์การเรียนรู้เกษตรทฤษฎีใหม่ ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงฯ 2) แบบประเมินการยอมรับเทคโนโลยีดิจิทัล และ 3) แบบประเมินความพึงพอใจที่มีต่อเทคโนโลยีดิจิทัลสำหรับจัดการศูนย์การเรียนรู้เกษตรทฤษฎีใหม่ ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงฯ ผลการวิจัยพบว่า 1) ศูนย์การเรียนรู้ฯ มีการนำแพลตฟอร์มเทคโนโลยีดิจิทัลสำหรับจัดการศูนย์การเรียนรู้ฯ มาประยุกต์ใช้ในการจัดการศูนย์การเรียนรู้ฯ 2) ระดับการยอมรับเทคโนโลยีดิจิทัลอยู่ในระดับ มาก ( x̄= 4.21) ผลการประเมินความพึงพอใจจากกลุ่มตัวอย่างที่มีต่อการนำเทคโนโลยีดิจิทัลมาประยุกต์ใช้ในการจัดการศูนย์การเรียนรู้ฯ อยู่ในระดับมาก ( x̄= 4.19)  สรุปได้ว่า การออกแบบและประยุกต์ใช้เทคโนโลยีดิจิทัลสำหรับจัดการศูนย์การเรียนรู้เกษตรทฤษฎีใหม่ ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ภายในชุมชนหมู่ 4 ร่วมพัฒนา เขตหนองจอก กรุงเทพมหานคร ทำให้ศูนย์การเรียนรู้ฯ สามารถนำเทคโนโลยีดิจิทัลมาใช้บริหารจัดการศูนย์การเรียนรู้ฯ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แสงสว่าง อ., & แดงมาก ศ. . (2025). การออกแบบและประยุกต์ใช้เทคโนโลยีดิจิทัลสำหรับจัดการศูนย์การเรียนรู้เกษตรทฤษฎีใหม่ ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง: Design and application of digital technology for managing new theory agricultural learning centers based on the sufficiency economy philosophy. วารสารวิชาการ "การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ", 11(1), 121–135. สืบค้น จาก https://ph02.tci-thaijo.org/index.php/project-journal/article/view/256444
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ไพโรจน์ ไววานิชกิจ. (2562). 10 เทคโนโลยีดิจิทัลใหม่สำหรับโลกธุรกิจ วารสารกิจการสื่อสารดิจิทัล, 3(3): 307-327.

ฤทัยกาญจน์ อินทร์แพง. (2556). เทคโนโลยีใหม่สู่ AEC. โลกวันนี้วันสุข. http://library.dip.go.th/multim5/News/2556/N07666.pdf

Davis F. (1989). Perceived usefulness, perceived ease of use, and user acceptance of information technology. MIS Q., (pp. 319-39).

Chuttur M. (2009). Overview of the Technology Acceptance Model: origins, developments and future directions. Sprouts Work Pap Inf Syst., (pp. 1-21)

Davis F. (1985). A technology acceptance model for empirically testing new end-user information systems: theory and results [doctoral dissertation]. Cambridge (MA): MIT Sloan School of Management; 1985.

ทัศนันท์ ชูโตศรี, อนันตชัย เที่ยงดา. (2560, 7-8 ธันวาคม). การจัดการความรู้ตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงศูนย์การเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียงระดับอำเภอพุทธมณฑล บ้านผู้ใหญ่โดม จังหวัดนครปฐม. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ครั้งที่ 14: ตามรอยพระยุคลบาท เกษตรศาสตร์กำแพงแสน.

มูลนิธิชัยพัฒนา. (2564). ทฤษฎีใหม่ขั้นต้น การจัดสรรพื้นที่อยู่อาศัยและที่ทำกิน. https://www.chaipat.or.th/2010-06-03-03-39-51.html.

สำนักงานเกษตรและสหกรณ์ จังหวัดฉะเชิงเทรา. (2566). เกษตรทฤษฎีใหม่ https://www.opsmoac.go.th/chachoengsao-article_prov-preview-421691791826

อำพล เสนาณรงค์. (2542). พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกับการพัฒนาข้าวไทย. ใน เอกสารวิชาการ ประมวลบทความทางวิชาการเกษตร ปี 2538-2541. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการเกษตร.

อำไพ เด็ดดวง. (2564). ความเป็นมาของศูนย์การเรียนรู้เกษตรทฤษฎีใหม่ฯ [สัมภาษณ์] ผู้ดูแลศูนย์การเรียนรู้เกษตรทฤษฎีใหม่ ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง กรณีศึกษา ชุมชนหมู่ 4 ร่วมพัฒนา เขตหนองจอก.

พนิตา จำจด. (2561). การศึกษาสมรรถนะด้านการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในการปฏิบัติงานของบุคลากร สังกัดสำนักงาน กศน. [การศึกษาค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต (บริหารรัฐกิจและกิจการสาธารณะ)]. สาขาวิชาบริหารรัฐกิจและกิจการสาธารณะ สำหรับนักบริหาร คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. https://ethesisarchive.library.tu.ac.th/thesis/2018/TU_2018_6003010367_9704_10828.pdf

กาญจนา ดงสงคราม (2567). การพัฒนาสื่อดิจิทัลเพื่อส่งเสริมการขายผลิตภัณฑ์ชุมชนตำบลแคน อำเภอวาปีปทุม

จังหวัดมหาสารคาม, วารสารวิชาการการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ, 10(1): 110-124

ฐะณุพงศ์ ศรีกาฬสินธุ์ และฉัตรเมือง เผ่ามานะเจริญ. (2564). การพัฒนาสื่อดิจิทัลในการประชาสัมพันธ์การตลาดของธุรกิจชุมชน กรณีชุมชนหินตั้ง-บ้านดง อำเภอเมืองนครนายกจังหวัดนครนายก, วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 9(1): 11-21

โกสินทร์ ชำนาญพล และสุดาใจ โล่ห์วนิชชัย. (2562). การพัฒนารูปแบบเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อส่งเสริมศักยภาพผู้ประกอบการ, วารสารราชพฤกษ์, 17(2): 130-138

อภิชาติ เหล็กดี. (2561). รูปแบบการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อส่งเสริมการบูรณาการการเรียนการสอนสู่การบริการวิชาการชุมชน, Veridian E-Journal, Silpakorn University, 11(3): 2613-2631

พิรงรอง รามสูต. (2565). แพลตฟอร์มดิจิทัล. วารสารกองทุนพัฒนาสื่อปลอดภัยและสร้างสรรค์. 1(2): 1-36