การออกแบบเครื่องรับส่งข้อมูลทางแสงที่ตามองเห็นด้วยบอร์ดพัฒนา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอการออกแบบเครื่องรับส่งข้อมูลทางแสงที่มองเห็นได้ เพื่อดูผลการส่งข้อมูลผ่านแสงที่ตามองเห็นได้ระยะต่าง ๆ ไม่เกิน 7 เมตร ภายในกล่องขนาดกว้าง 7.5 เซนติเมตร ยาว 10.5 เซนติเมตร สูง 6 เซนติเมตร จะประกอบไปด้วยชุดควบคุมการรับส่งข้อมูลทางแสงด้วยบอร์ดพัฒนา Arduino Nano V3.0 เป็นตัวควบคุมการรับ-ส่งข้อมูล ภาคส่งประกอบไปด้วยวงจรขับ LED ภาครับประกอบไปด้วยโมดูล TEMT6000 เซ็นเซอร์แสง และวงจรขยายสัญญาณไฟฟ้าชนิด LM358 โดยชนิดไฟล์ที่ทำการส่ง ได้แก่ ไฟล์ตัวอักษรและไฟล์ภาพ สำหรับการทดลองการใช้งานประกอบไปด้วยโปรแกรมรับส่งข้อมูลทางแสง ซึ่งทำการเขียนโปรแกรมด้วยซอฟท์แวร์ Visual Studio C# โดยทำการทดลองและติดตั้งในพื้นที่กว้างไม่มีสิ่งกีดขวางในขณะรับส่งข้อมูล จากผลการทดลองเครื่องรับส่งข้อมูลทางแสงที่ตามองเห็นได้ทำการทดลองรับส่งข้อมูลไฟล์ตัวอักษรที่ระยะการส่ง 50 100 150 200 250 และ 300 ซม.พบว่าที่ระยะ 200 ซม.ข้อมูลที่รับได้เริ่มมีการผิดเพี้ยน ส่วนการรับส่งไฟล์รูปภาพ สามารถรับส่งได้ระยะไม่เกิน 100 ซม. สรุปได้ว่าระยะการรับส่งข้อมูลที่มากกว่า 200 เซนติเมตร จะมีทำให้เกิดการผิดเพี้ยนของข้อมูลมากขึ้น
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร Engineering Transactions คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร
เอกสารอ้างอิง
Shlomi Arnon, “Introduction,” in Visible Light Communication, S. Arnon, Ed. Cambridge: Cambridge University Press, 2015, pp. 1–9.
D. Karunatilaka, et al., “LED based Indoor Visible Light Communications: State of the Art”, IEEE Communications Surveys & Tutorials, vol. 17, issue. 3, 2015.
ปรีชา กอเจริญ และคณะ, “การสื่อสารไร้สายระยะใกล้ด้วยแสงที่มองเห็นได้: เทคโนโลยี การพัฒนาและการขับเคลื่อน”, วารสารกสทช.ประจำปี 2559, หน้า 529-549.
เกียรติศักดิ์ ศรีพิมานวัฒน์, “การส่องสว่างข้อมูล 1 (Visible Communication)”, สมาคมวิชาการไฟฟ้า อิเล็กทรอนิกส์ คอมพิวเตอร์ โทรคมนาคมและสารสนเทศ (ECTI Association), 98 หน้า.
Nan Chi, “LEC-based Visible Light Communications”, Springer, 245 pages, 2018.
