การพัฒนาการเรียนรู้แบบ outcome-based education ในรายวิชาการวิเคราะห์วงจรไฟฟ้าของคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอรูปแบบการจัดการการเรียนรู้ในรายวิชา การวิเคราะห์วงจรไฟฟ้า (Electric Circuit Analysis) โดยใช้การเรียนรู้แบบ Outcome-based Education ซึ่งเป็นวิธีการเรียนรู้ที่เน้นผลลัพธ์ โดยที่ตัวผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง (Student-centered) และอาจารย์จะเป็นผู้จัดกระบวนการเรียนรู้ผ่านกิจกรรมในหลากหลายรูปแบบที่เน้นใช้ Active Learning และ Problem-based learning เป็นหลัก โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ผู้เรียนได้พัฒนาเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ต้องการเป็นรูปแบบทักษะทางความรู้ในสองส่วน ได้แก่ ทักษะด้านความรู้ (Hard skill) และทักษะด้านอารมณ์และสังคม (Soft skill)
Article Details
บทความนี้เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร Engineering Transactions คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร
เอกสารอ้างอิง
ปริญญา เทวานฤมิตรกุล, “การศึกษาที่มุ่งผลลัพธ์ (Outcome-based Education) โดยผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง”, เอกสารประกอบการบรรยายเรื่อง “Active-Based Learning : What, Why and How?” และเรื่อง “workshop : How to Implement Active-Based Learning in Your Classroom?”, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 1 เมษายน 2558
สุวัฒน เบญจพลพิทักษ์, “แนวทางการวัดผลแบบ outcome-based Assessment”, website “http://quality.sc.mahidol.ac.th/wp-content/uploads/2016/03/Outcome Based_Assessment_by_Suwat_2017.pdf”, มหาวิทยาลัยมหิดล
ไพศาล สุวรรณน้อย, “การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-based Learning:PBL)”, เอกสารประกอบการบรรยายโครงการพัฒนาการเรียนการสอน, มหาวิทยาลัยขอนแก่น, หน้า1-10.
ประสูตร เดชสุวรรณ,“การพัฒนารูปแบบการสอนบรรยายวิชาทางวิศวกรรมไฟฟ้าโดยเพิ่มส่วนปฏิบัติการซอฟต์แวร์ และฮาร์ดแวร์เสริมการสอน”, การประชุมมหานครวิชาการด้านงานวิจัยและเทคโนโลยีเพื่อการศึกษา ครั้งที่9, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร, 21 กรกฎาคม 2559, หน้า 36-40.
Salman Khan, “Why Long Lecture Are Ineffective”, Time Education., websit: http://ideas.time.com/2012/10/02/why-lectures-are-ineffective/
Joan Middendorf and Alan Kalish, “The “Change-Up” in Lectures”, National Teaching & Learning Forum, vol. 5, no.2, pp. 1-12, Feb. 1996.