แบบจำลองวัดระดับความยากในการข้ามถนนบริเวณทางแยกโดยศึกษาจากการรับรู้ของผู้เดินเท้า

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่บ่งชี้ค่าความยากในการข้ามถนนกับระดับความยากในการข้ามถนนบริเวณทางแยก โดยความสัมพันธ์ดังกล่าวแสดงในรูปของแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ โดยทางแยกที่ศึกษาได้แก่ ทางแยกถนนศรีนครินทร์-ถนนพัฒนาการ (แยกพัฒนาการ) และทางแยกถนนพระราม 9-ถนนวัฒนธรรม (แยกผังเมือง) ผู้วิจัยสุ่มตัวอย่างประชากรจากผู้เดินเท้าที่สัญจรไปมาในบริเวณทางแยกดังกล่าวเป็นผู้ประเมินได้ชายหญิงจำนวน 130 คน อายุตั้งแต่ 11-60 ปี ทำการประเมินระดับความยากเป็นสเกล 1 ถึง 6 (1 = ข้ามง่ายที่สุด ถึง 6 = ข้ามยากที่สุด) ปัจจัยที่ผู้วิจัยนำมาเป็นตัวแปรในการศึกษาครั้งนี้ประกอบด้วย 1.ปัจจัยด้านการจราจร 2.ปัจจัยด้านลักษณะทางกายของทางแยก 3.ปัจจัยด้านเศรษฐกิจและสังคมของผู้เดินเท้า โดยงานวิจัยได้ใช้แบบจำลองโพรบิตลำดับมาอธิบายความสัมพันธ์พบตัวแปรที่มีนัยสำคัญต่อความยากในการข้ามถนนบริเวณทางแยก ได้แก่ ความกว้างของเกาะกลาง, ประเภทของเกาะกลาง, จำนวนช่องจราจรรวมสองทิศทาง, ปริมาณรถเลี้ยวขวาด้านใกล้จุดประเมิน, เพศและความถี่ในการข้ามถนนของผู้ประเมินโดยตัวแปรทั้งสองอยู่ในรูปของกลุ่มตัวแปรที่เรียกว่า “องค์ประกอบ”