จีโอโพลิเมอร์เพสต์ที่ทำจากเถ้าถ่านหินและเถ้าชีวมวล ตอนที่ 2 : ความสัมพันธ์ระหว่าง อัตราการเกิดปฏิกิริยาและกำลังอัด

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ เป็นการศึกษาอัตราการเกิดปฏิกิริยาของสารตั้งต้น (Monomer) หรืออัตราการเกิดปฏิกิริยาจีโอโพลิเมอไรเซชั่นของจีโอโพลิเมอร์เพสต์ที่ทำจากเถ้าถ่านหินและเถ้าชีวมวล โดยอาศัยหลักการทางเคมีที่มีสมมุติฐานว่า สารตั้งต้นที่ด่างเข้มข้นสูงทำปฏิกิริยาไปแล้วนั้นจะละลายในกรดได้ง่าย  ส่วนเถ้าถ่านหินและเถ้าแกลบ-เปลือกไม้ที่เป็นสารตั้งต้นที่ยังไม่ทำปฏิกิริยาจะไม่ละลายในกรดอ่อน ในการทดลองนี้ใช้ กรด Picric เป็นตัวทำละลาย เพื่อคำนวณหาปริมาณสารตั้งต้นที่ทำปฏิกิริยากับด่าง ณ เวลาที่พิจารณาผลการศึกษาพบว่า อัตราการเกิดปฏิกิริยาจีโอโพลิเมอไรเซชั่น ไม่ขึ้นกับค่าอัตราส่วนน้ำต่อวัสดุประสาน (w/b) กล่าวคือเพสต์ที่มี w/b เท่ากับ 0.28 และ 0.42 มีอัตราการเกิดปฏิกิริยาที่ใกล้เคียงกัน แต่โครงสร้างอ่อนแอลง รับกำลังอัดน้อยลงเมื่อมีปริมาณน้ำในส่วนผสมมากขึ้น นอกจากนี้ยังพบว่าอนุภาคของเถ้าถ่านหิน ทำปฏิกิริยาได้เร็วกว่าอนุภาคเถ้าแกลบ-เปลือกไม้ และการใช้ความเข้มข้นของโซเดียมไฮดรอกไซด์ เท่ากับ 14 และ 18 โมล่าร์ ไม่มีผลต่อการเกิดปฏิกิริยาของจีโอโพลิเมอร์เพสต์มากนักและแทบไม่มีผลกระทบต่อกำลังอัด สุดท้ายการศึกษานี้พบว่าการอบตัวอย่างด้วยอุณหภูมิ 60 ^oC เป็นเวลา 24 ชั่วโมง สามารถกระตุ้นให้ปฏิกิริยาเกิดได้รวดเร็วขึ้น และทำให้เพสต์มีความแข็งแรงเร็วขึ้น