การใช้การสำรวจด้วยภาพถ่ายภาคพื้นดินร่วมกับเทคนิคโครงสร้างจากการเคลื่อนที่ ในการอนุรักษ์สถาปัตยกรรมวัดไทยสมัยอยุธยา: กรณีศึกษาวัดปราสาท กรณีศึกษาวัดปราสาท

บทคัดย่อ

การศึกษาความถูกต้องเชิงตำแหน่งและความครบถ้วนในองค์ประกอบของแบบจำลองสามมิติขององค์อุโบสถวัดไทยโบราณที่ได้จากเทคนิคการสำรวจด้วยภาพถ่ายภาคพื้นดินร่วมกับเทคนิคโครงสร้างจากการเคลื่อนที่ด้วยกล้องมิลเลอร์เลสแบบฟูลเฟรมถูกนำเสนอผ่านบทความนี้ โดยได้นำเอาองค์อุโบสถวัดปราสาทที่สร้างขึ้นในสมัยอยุธยามาใช้เป็นกรณีศึกษา และใช้ค่าอ้างอิงจากพิกัดของหมุดบังคับภาพและหมุดตรวจสอบจากเครื่องมือสำรวจแบบเบ็ดเสร็จที่ผสมผสานเครื่องกราดภาพรุ่น Trimble SX10 ผลการศึกษาแสคงว่า ที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 99 องค์อุโบสถสามมิติมีค่าความถูกต้องเชิงตำแหน่งอยู่ที่ ±10 ซม. ซึ่งเป็นระดับที่ยอมรับได้ในงานทางวิศวกรรมโยธา อย่างไรก็ตาม เมื่อวิเคราะห์ความครบถ้วนของผลลัพธ์ ยังพบว่าส่วนของโครงหลังคามีความไม่สมบูรณ์ สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงการขาดข้อมูลภาพถ่ายในมุมสูง การศึกษาสะท้อนให้เห็นว่าควรนำข้อมูลภาพถ่ายทางอากาศที่ถ่ายด้วยอากาศยานไร้คนขับไปผสมผสานกับข้อมูลภาพถ่ายภาคพื้นดิน