คุณลักษณะของบัณฑิตตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติของ สาขาวิชาการท่องเที่ยว และ สาขาวิชาการโรงแรม คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
คำสำคัญ:
คุณลักษณะ, บัณฑิต, มาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติบทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณลักษณะของบัณฑิตตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ ของสาขาวิชาการท่องเที่ยว และสาขาวิชาการโรงแรม คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ตามความคิดเห็นของผู้บริหาร/อาจารย์ นักศึกษา และผู้ใช้บัณฑิต 6 ด้าน คือ 1) ด้านคุณธรรม จริยธรรม 2) ด้านความรู้ 3) ด้านทักษะทางปัญญา 4) ด้านทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ 5) ด้านทักษะการวิเคราะห์เชิงตัวเลข การสื่อสาร การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ 6) ด้านทักษะพิสัย ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหาร อาจารย์สาขาวิชาการท่องเที่ยวและการโรงแรม นักศึกษาสาขาวิชาการท่องเที่ยวชั้นปีที่ 4 นักศึกษาสาขาวิชาการโรงแรมชั้นปีที่ 4 คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี และ ผู้ใช้บัณฑิตจากสถานประกอบการโครงการสหกิจศึกษา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ ตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญและหาความเชื่อมั่นเท่ากับ .95 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ค่าสถิติ ค่าความถี่ (Frequency) ค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) และ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) ผลการวิจัยพบว่า ความคิดเห็นของผู้บริหาร/อาจารย์ นักศึกษา และผู้ใช้บัณฑิต เกี่ยวกับคุณลักษณะของบัณฑิตตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ สาขาวิชาการท่องเที่ยว ภาพรวมอยู่ในระดับมากทุกด้าน (μ=3.88, S.D.=0.64) โดยพบว่า ด้านทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ (μ=3.98, S.D.=0.63) มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา คือ ด้านคุณธรรม จริยธรรม (μ=3.97, S.D.=0.66) ด้านทักษะพิสัย (μ=3.86, S.D.=0.65) ด้านทักษะการวิเคราะห์เชิงตัวเลข การสื่อสาร และการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ (μ=3.74, S.D.=0.59) ด้านทักษะทางปัญญา (μ=3.73, S.D.=0.70) และ ด้านความรู้ (μ=3.71, S.D.=0.70) ส่วนความคิดเห็นของผู้บริหาร/อาจารย์ นักศึกษา และผู้ใช้บัณฑิต เกี่ยวกับคุณลักษณะของบัณฑิตตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ สาขาวิชาการโรงแรม ภาพรวมอยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยพบว่า ด้านทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ (μ=4.14, S.D.=0.66) มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา คือ ด้านคุณธรรม จริยธรรม (μ=4.08, S.D.=0.66) ด้านทักษะพิสัย (μ=3.98, S.D.=0.70) ด้านทักษะทางปัญญา (μ=3.86, S.D.=0.74) ด้านความรู้ (μ=3.78, S.D.=0.71) และ ด้านทักษะการวิเคราะห์เชิงตัวเลข การสื่อสาร และการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ (μ=3.74, S.D.=0.64)
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). กรอบมำตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). มำตรฐานคุณวุฒิระดับปริญญาตรี สาขาวิชาการท่องเที่ยวและการโรงแรม. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงศึกษาธิการ.
ฉวีวรรณ แจ้งกิจ และคณะ. (2554). คุณลักษณะของบัณฑิตที่พึงประสงค์ตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติของสาขาวิชาอุตสาหกรรมการบริการอาหาร
คณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
เนชั่นสุดสัปดาห์ (2555). “อุตสำหกรรมท่องเที่ยวไทยในสำยลมแห่งประชำคมอำเซียน”. สืบค้นวันที่ 24 สิงหาคม 2555. จาก http://www.thai-aec.com/550#ixzz2EpPXzitK.
ประชาชาติธุรกิจ. (2555). “ธุรกิจท่องเที่ยวพร้อมรับ AEC หรือยัง”. สืบค้นวันที่ 24 สิงหาคม 2555. จาก http://www.that-aec.com/612#ixzz2EpQkYgBm
พรณพัชร วิมลทรง. (2555). คุณลักษณะตำมสภำพจริงและคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของบัณฑิต ระดับปริญญาตรี ตามความคิดเห็นขององค์กรผู้ใช้บัณฑิตในจังหวัด
นครศรีธรรมราช. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้. 5(2), 39-52.
มติชล. (2555). “วิชาชีพท่องเที่ยวกับ AEC”. สืบค้นวันที่ 24 สิงหาคม 2555. จาก http://www.that-aec.com/635#ixzz2EpOBumm5
มนูญ สุตีคา. (2545). ลักษณะพึงประสงค์สำหรับผู้สำเร็จการศึกษำระดับปริญญาตรี สาขาวิชาอุตสำหกรรม คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี คณะศิลปศาสตร์. (2553). หลักสูตรศิลปศำสตรบัณฑิตสาขาวิชาการท่องเที่ยว. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี คณะศิลปศาสตร์. (2553). หลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิตสาขาวิชาการโรงแรม. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. (2554). กำรประเมิน คุณภาพของบัณฑิตตามคุณลักษณะของบัณฑิตที่พึงประสงค์ สาขา
สารสนเทศศาสตร์และ บรรณารักษศาสตร์. (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
วรวรรธน์ ศรียาภัย กรรณิการ์ รักษา และคนึงนิจ ศีลรักษ์. (2553). ความต้องการคุณลักษณะบัณฑิตทางภาษาและการสื่อสารของสถานประกอบการ. (รายงานผลการวิจัย).
กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.
ศิริวรรณ สิริพุทไธวรรณ. (2547). คุณลักษณะของบัณฑิตที่มีผลต่อการจ้างงานของบัณฑิตมหาวิทยาลัยทักษิณ. (รายงานผลการวิจัย). สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
สมชัย ศรีสุทธิยากร. (2555). “กำรคิดเชิงบวก”. สืบค้นวันที่ 24 สิงหาคม 2555. จาก http://www.somcaisr.com
สุบิน ยุระรัช และคณะ. (2554). ความพร้อมในการพัฒนาบัณฑิตของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนในประเทศไทยเพื่อรองรับประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. (รายงานผลการวิจัย).
กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2552). แนวทางการปฏิบัติตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับ อุดมศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.
อรรัตน์ โลหิตนาวี และคณะ. (2554). คุณลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์ตามความคาดหวังของผู้ใช้บัณฑิต หลักสูตรเภสัชศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาบริบาลเภสัชกรรม คณะเภสัช
ศำสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. (รายงานการวิจัย). พะเยา: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
อัจฉราวรรณ ณ สงขลา และคณะ. (2554). คุณลักษณะของบัณฑิตที่พึงประสงค์ตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิ ระดับอุดมศึกษำแห่งชำติ ของสาขาวิชาเทคโนโลยีการจัดการสินค้า
แฟชั่น คณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีรำชมงคลพระนคร. (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
Skiert, Malgorzata and Buchta, Krystyna. (2013). “The Vocational Skills of Graduates with A Degree in Tourism and Recreation in the Context of The National Qualifications Framework”. Polish Journal of Sport and Tourism. vol20, 147-152.
Spowart, Jane. (2006). “Hotel School Students’ Views of their Preparation for Work-Integrated Learning: An Explortory Study”. Asia-Pacific Journal of
Cooperative Education. 7(2), 10-15.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
