Effect of Problem-Based Learning through e-Learning on Learning Achievement and Satisfaction of Science Department Titled “Problem Solving” for Grade 7 Students, Sriwichaiwithaya School, Nakhon Pathom Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to 1) evaluate the efficiency of Problem-Based Learning management through e-Learning on learning achievement and satisfaction of Science Department titled “Problem Solving” for grade 7 students at Sriwichaiwithaya School, 2) compare the students’ learning achievement before and after learning the developed learning management of Problem-Based Learning through e-Learning, and 3) assess the student’ satisfaction towards learning with Problem-Based Learning through e-Learning. The sample group was 39 grade 7 students at Sriwichaiwithaya School. They were selected by cluster random sampling. The research instruments included learning management lessons, e-Learning, a learning achievement test and a satisfaction questionnaire. The statistics used for data lessons analysis were percentage, mean, standard deviation and t-test.
The research findings showed that 1) the efficiency of Problem-Based Learning management through e-Learning of Science Department titled “Problem Solving” for grade 7 students at Sriwichaiwithaya School was 82.48/81.37, 2) the students’ learning achievement after learning was higher than that of before learning at the statistically significant level of .05, and
3) the student’ satisfaction towards learning with Problem-Based Learning through e-Learning was at a high level.
Article Details
References
และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
[2] กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์
การเกษตรแห่งประเทศไทย.
[3] กระทรวงศึกษาธิการ, สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระ
การเรียนรู้วิทยาศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2561.
กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
[4] สนิท ตีเมืองซ้าย. (2552). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ร่วมกัน โดยใช้ปัญหาเป็นหลักที่มีการช่วยเสริมศักยภาพทางการเรียน
ผ่านเครือข่ายคอมพิวเตอร์. (ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ,
กรุงเทพฯ.
[5] Arends, J.W. (1998). Cooperative Learning Making Groupwork. New Direction for Teaching and Learning.
San Francisco: Jossey-Bass.
[6] Boud, D. and Feletti, G. (1998). The Challenge of Problem-based Learning. London: Psychology Press.
[7] ปณิตา วรรณพิรุณ. (2551). การพัฒนารูปแบบการเรียนบนเว็บแบบผสมผสานโดยใช้ปัญหาเป็นหลักเพื่อพัฒนาการคิดอย่างมี
วิจารณญาณของนิสิตปริญญาบัณฑิต. (ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
[8] วรรธนะ คัทจันทร์. (2558). ผลของการใช้บทเรียนอีเลิร์นนิ่งโดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่ส่งผลต่อเจตคติและผลสัมฤทธิ์ทาง
การเรียนต่อวิชาการสร้างผลงานด้วยคอมพิวเตอร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. (วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต). สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง, กรุงเทพฯ.
[9] อธิวัฒน์ มานพ, พรรณี ลีกิจวัฒนะ และไพฑูรย์ พิมดี. (2559). การพัฒนาบทเรียนผ่านเครือข่ายอินเทอร์เน็ตแบบใช้ปัญหา
เป็นฐาน เรื่อง พื้นฐานการเขียนโปรแกรมวิชชวลเบสิค ระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 15(3), 53-59.
[10] ยิ่งคุณ รอดทิม, กาญจนา บุญภักดิ์ และศิริรัตน์ เพ็ชร์แสงศรี. (2558). การพัฒนาบทเรียนออนไลน์ เรื่อง การเขียนโปรแกรมแบบ
ทางเลือก สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 14(3), 230-236.
[11] Branch, R.M. (2009). Instructional Design: The ADDIE Approach. New York: Springer.
[12] ทิศนา แขมมณี. (2561). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 22).
กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์.
[13] มนต์ชัย เทียนทอง. (2554). การออกแบบและพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ภาควิชาคอมพิวเตอร์
ศึกษา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
[14] วาสนา ประวาลพฤกษ์. (2544). คู่มือการอบรมเชิงปฏิบัติการเพื่อพัฒนาบุคลากรทางการศึกษา เรื่อง หลักการและเทคนิคการ
ประเมินทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: เดอะมาสเตอร์กรุ๊ปแมเนจเม้นท์.
[15] Anderson, L.w, and Krathwohl, D.R. (2001). A Taxonomy for Learning, Teaching, and Assessing: A Revision
of Bloom's Taxonomy of Educational Objectives. New York: Longman.
[16] บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
[17] จันทร์ขาว สายแปลง. (2560). การพัฒนาบทเรียนออนไลน์ผ่านโทรศัพท์เคลื่อนที่ เรื่อง แบบจำลองกระบวนการ วิชาการวิเคราะห์และออกแบบระบบ. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 16(1), 25-33.
[18] ปิยสุดา ตันเลิศ, กุ้งนาง อุเหล่า, และนภาพร พุทธวงศ์. (2560). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง พืชใกล้ตัวเรา
สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้ทฤษฎีพฤติกรรมนิยม. วารสารโครงงานวิทยาการคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ, 3(2), 63-71.
[19] นันทิยาภรณ์ หงส์เวียงจันทร์, และไกยสิทธิ์ อภิระติง. (2560). การพัฒนากระบวนการเรียนรู้ด้วยเทคนิคการจัดการเรียนรู้แบบ
KWDL โดยการใช้สื่อบทเรียนวีดิทัศน์ เรื่อง การแก้โจทย์ปัญหาโดยการใช้บัญญัติไตรยางศ์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารวิชาการการจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรม, 4(1), 52-58.
[20] อภิดา รุณวาทย์. (2561). การพัฒนาสื่อมัลติมีเดียเพื่อท้องถิ่นโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน. วารสารโครงงานวิทยาการ
คอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ, 4(2), 7-16.
