ประสิทธิภาพของเศษยางเหลือใช้ที่มีต่อคุณสมบัติทางวิศวกรรม สำหรับงานคันทาง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัจจุบันเศษยางจากอุตสาหกรรมรถยนต์กลายเป็นขยะและมีปริมาณเพิ่มมากขึ้นทุกปี การประยุกต์ใช้
ในงานวิศวกรรมเทคนิคธรณีเป็นอีกทางหนึ่งเพื่อลดปริมาณขยะจากเศษยางเหลือทิ้งโดยการนำมาผสมเข้า
กับดินเพื่อเป็นวัสดุมวลเบาในกรณีที่จะต้องก่อสร้างงานบดอัดบนชั้นดินเหนียวอ่อน ดังนั้นในงานวิจัยนี้ จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณสมบัติทางวิศวกรรมของเศษยางผสมกับดินลูกรังที่อัตราส่วนต่างกันโดยทำการทดสอบการบดอัดและการทดสอบ ซี บี อาร์ นอกจากนั้นงานวิจัยนี้ได้สร้างบ่อทดสอบเพื่อทดสอบการรับน้ำหนักบรรทุกของดิน จากการทดสอบพบว่าค่าความหนาแน่นแห้งมีค่าลดลงตามสัดส่วนเศษยางที่เพิ่มขึ้น และผลการทดสอบซี บี อาร์และการทดสอบการรับน้ำหนักบรรทุกของดินแสดงให้เห็นว่าค่ากำลังรับแรงแบกทานลดลงมากเมื่อเพิ่มปริมาณเศษยาง นอกจากนั้นในงานวิจัยนี้ได้ประยุกต์ใช้การทดสอบแบบหยั่งเบาในสนามในการประเมินคุณสมบัติทางด้านวิศวกรรม จากผลการทดสอบพบว่าการเพิ่มขึ้นของปริมาณเศษยางส่งผล
ให้ค่าจำนวนการยกค้อนลดลงและจำนวนการยกค้อนมีค่าเพิ่มขึ้นตามความลึกของการทดสอบในทุกกรณี
ผลการทดสอบคุณสมบัติทางวิศวกรรมของดินผสมเศษยางในงานวิจัยนี้สามารถนำไปสร้างแผนภูมิความสัมพันธ์ เพื่อใช้หาคุณสมบัติต่างๆของวัสดุทางเลือกดินผสมเศษยางจากการประเมินด้วยการทดสอบการหยั่งเบาในสนาม
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความภายในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารทั้งหมด รวมถึงรูปภาพประกอบ ตาราง เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ การนำเนื้อหา ข้อความหรือข้อคิดเห็น รูปภาพ ตาราง ของบทความไปจัดพิมพ์เผยแพร่ในรูปแบบต่าง ๆ เพื่อใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตจากกองบรรณาธิการวารสารอย่างเป็นลายลักษณ์อักษร
มหาวิทยาลัยฯ อนุญาตให้สามารถนำไฟล์บทความไปใช้ประโยชน์และเผยแพร่ต่อได้ โดยต้องแสดงที่มาจากวารสารและไม่ใช้เพื่อการค้า
ข้อความที่ปรากฏในบทความในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์ และบุคลากร คณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯแต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเอง ตลอดจนความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความเป็นของผู้เขียน ไม่เกี่ยวข้องกับกองบรรณาธิการ
References
Yensri, P., Jongpradist, P. & Jamsawang, P. (2017). Behavior of T-Shaped Deep Cement Mixing Piles under Unit Cell Embankment Tests by a Physical Model, KMUTT R&D J., 40(3), 339-353.
Buritatun, A., Takaikaew, T., Horpibulsuk, S., Udomchai, A., Hoy, M., Vichitcholchai, N. & Arulrajah, A. (2020). Mechanical Strength Improvement of Cement-Stabilized Soil Using Natural Rubber Latex for Pavement Base Applications. J. Mater. Civ. Eng., 32(12), 04020372
Yensri, P., Jongpradist, P. & Jamsawang, P. (2017). Behavior of T-Shaped Deep Cement Mixing Piles under Unit Cell Embankment Tests by a Physical Model, KMUTT R&D J., 40(3), 339-353.
ชูศักดิ์ คีรีรัตน์, ปิยะพงศ์ กี่สวัสดิ์คอน และทวีศักดิ์ รุ่งศักดิ์ทวีกุล. (2021). การปรับปรุงคุณภาพดินลูกรังด้วยเถ้าหนักจีโอโพลิเมอร์สำหรับงานทาง. Rattanakosin Journal of Science and Technology, 3(2), 9–18.
Matsuo, A. (2002). Mechanical properties of air-cement-treated soils. Ground improvement, 6(1), 69–78.
Bosscher, P.J., Edil, T.B. & Eldin, N.N. (1992). Construction and performance of ashredded waste tire test embankment, Transp. Res. Rec, 44–52.
Department of Rural Roads. (2013). Standard Drawing.
Department of Highway. (1999). Standard of soil aggregate for subbase.
อรุณเดช บุญสูง (2020). การประเมินค่ากำลังรับน้ำหนักชั้นดินเหนียวแข็งด้วยวิธีการตอกหยั่งเบา.
วิศวกรรมสารฉบับวิจัยและพัฒนา, 31(3), 127–136.