Applying algorithms to determine the maximum flow of water in Bangkok using the maximum flow model

ผู้แต่ง

  • คเณศ พันธุ์สวาสดิ์
  • แพรวนภา อินตา

คำสำคัญ:

การไหลสูงสุด, ขั้นตอนวิธีเลเบล, ขั้นตอนวิธีขยาย

บทคัดย่อ

วิกฤติน้ำท่วมที่เกิดขึ้นในประเทศไทยปี 2554 ทำให้เกิดความเสียหายในหลายพื้นที่ของประเทศไทย โดยเฉพาะกรุงเทพมหานคร น้ำไม่สามารถระบายลงสู่อ่าวไทยได้ทันเวลา งานวิจัยนี้มุ่งเน้นประยุกต์สองขั้นตอนวิธี (Algorithms) ประกอบด้วย  ขั้นตอนวิธีเลเบล (Labeling algorithm) และขั้นตอนวิธีขยาย (Generic augmenting path algorithm ) เพื่อใช้หาปริมาณการไหลสูงสุดของน้ำจากทางตอนบนของกรุงเทพมหานครลงสู่อ่าวไทย การไหลสูงสุดของน้ำในกรุงเทพมหานครแทนการไหลในข่ายงาน (Network flow) แม่น้ำและคลองต่าง ๆ ถูกอธิบายด้วยโหนด (nodes) และ เส้นเชื่อม (arcs) ขั้นตอนวิธีเลเบล และ ขั้นตอนวิธีขยาย ใช้เพื่อค้นหาเส้นทางการไหลของน้ำจากโหนดต้นทาง (source) ไปยังโหนดปลายทาง (sink) และ หาปริมาณการไหลสูงสุดของน้ำตามลำดับ ผลการวิจัยพบว่าปริมาณการไหลสูงสุดของน้ำในกรุงเทพมหานครคือ 228,960,000 ลูกบาศก์เมตรต่อวัน

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2018-06-27

รูปแบบการอ้างอิง

[1]
พันธุ์สวาสดิ์ ค. และ อินตา แ., “Applying algorithms to determine the maximum flow of water in Bangkok using the maximum flow model”, TJOR, ปี 6, ฉบับที่ 1, น. 31–39, มิ.ย. 2018.