การจัดสรรพนักงานสำรวจภัยภายใต้การครอบคลุมจำนวนอุบัติเหตุ: กรณีศึกษา บริษัทประกันภัยแห่งหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา

บทคัดย่อ

ในงานวิจัยนี้ได้นำเสนอตัวแบบกำหนดการเชิงจำนวนเต็มเพื่อหาจำนวนพนักงานสำรวจภัยที่เหมาะสมของบริษัทประกันภัยแห่งหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา ซึ่งตัวแบบที่นำเสนอได้นำหลักการของปัญหาการปกคลุมเซตมาประยุกต์ใช้ในการสร้างตัวแบบ โดยพิจารณาการครอบคลุมจำนวนอุบัติเหตุ และระยะเวลาในการเดินทางไปยังจุดเกิดเหตุที่พนักงานสำรวจภัยสามารถเดินทางไปได้ภายในระยะเวลาที่ลูกค้าพึงพอใจ ซึ่งผลลัพธ์ของตัวแบบประกอบด้วยจำนวนพนักงานสำรวจภัยที่เหมาะสม และตำแหน่งที่พักที่พนักงานสำรวจภัยสามารถพักอาศัยได้ เมื่อทดสอบตัวแบบที่นำเสนอด้วยข้อมูลของบริษัทประกันภัย พบว่า จำนวนพนักงานสำรวจภัยจำนวน 15 คน เป็นจำนวนพนักงานที่เหมาะสมและสามารถเดินทางจากที่พักไปยังพื้นที่ที่เกิดอุบัติเหตุได้ภายในระยะเวลา 42 นาที ซึ่งคิดเป็น 81.82 เปอร์เซ็นต์ของจำนวนอุบัติเหตุทั้งหมด และหากบริษัทต้องการให้พนักงานสำรวจภัยเดินทางไปยังจุดเกิดเหตุภายในระยะเวลา 30 นาที คิดเป็น 36.36 เปอร์เซ็นต์ของจำนวนอุบัติเหตุทั้งหมด จากผลลัพธ์ที่นำเสนอ บริษัทประกันภัยสามารถนำตัวแบบกำหนดการเชิงจำนวนเต็มไปใช้เพื่อพิจารณาการจัดสรรจำนวนพนักงานสำรวจภัยให้ครอบคลุมจำนวนอุบัติเหตุ ซึ่งจะสามารถยกระดับความพึงพอใจให้กับลูกค้าได้