การจัดตารางการผลิตขอบยางรถบรรทุก โดยมีเวลาปรับตั้งเครื่องจักร: กรณีศึกษาโรงงานผลิตยางรถบรรทุกแห่งหนึ่ง

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ศึกษาและเปรียบเทียบแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ ที่ใช้จัดตารางการผลิตของแผนกขอบยางรถบรรทุก เพื่อแก้ไขปัญหาปริมาณสินค้าคงคลังที่มากเกินความจำเป็น และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้แรงงานในแผนกขอบยาง ซึ่งมีความสำคัญต่อต้นทุนรวมของการผลิต กระบวนการผลิตขอบยางประกอบด้วย 3 กระบวนการ ที่ต่อเนื่องกัน โดยมีพนักงานปฏิบัติงานเฉลี่ย 23 คนต่อวัน ซึ่งโรงงานกรณีศึกษามีขอบยางทั้งหมด 6 ชนิด ใช้เครื่องจักร 13 เครื่อง ปัจจุบันพนักงานระดับปฏิบัติการจำนวน 3 คนจะเป็นผู้ดูแลสินค้าคงคลัง และจัดตารางการผลิตแยกกันในแต่ละกระบวนการ โดยใช้ข้อมูลความต้องการของลูกค้า เทียบกับจำนวนสินค้าคงคลังแต่ละชนิด ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อป้องกันลูกค้าขาดขอบยางในการผลิต แต่ก็มักนำไปสู่การผลิตที่มากเกินไป การสะสมสินค้าคงคลังโดยไม่จำเป็น และการใช้แรงงานที่ไม่มีประสิทธิภาพ จึงได้พัฒนาแบบจำลองทางคณิตศาสตร์จำนวน 3 แบบ โดยมีวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันดังนี้ 1) จำนวนครั้งการปรับตั้งเครื่องจักรน้อยที่สุด 2) จำนวนวันที่เปิดเครื่องจักรน้อยที่สุด 3) จำนวนรถเข็นที่จัดเก็บน้อยที่สุด เมื่อนำผลลัพธ์เปรียบเทียบกับการผลิตจริงในช่วงเวลาเดียวกันพบว่า แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ทั้ง 3 สามารถทำให้ปริมาณสินค้าคงคลังลดลงได้ อย่างไรก็ตาม ต้นทุนแรงงานเป็นปัจจัยหลักที่ส่งผลต่อค่าใช้จ่ายในการผลิตของสินค้า โดยแบบจำลองที่ 2 แสดงผลลัพธ์ที่โดดเด่นที่สุดในด้านการลดจำนวนแรงงานที่ใช้ลงได้ถึงร้อยละ 14.13 ทั้งยังสามารถลดจำนวนการปรับตั้งเครื่องจักรลงได้อย่างมีนัยสำคัญถึงร้อยละ 27.23 ดังนั้นงานวิจัยนี้จึงจะใช้แบบจำลองที่ 2 เป็นแบบจำลองที่ใช้ในการวางแผนการผลิตขอบยาง ของโรงงานกรณีศึกษา