รูปแบบนวัตกรรมการเพาะปลูกเกษตรอินทรีย์ตามศาสตร์พระราชาสู่เกษตรอัจฉริยะสำหรับเกษตรกรรายย่อย จังหวัดอุบลราชธานี
คำสำคัญ:
ศาสตร์พระราชา, เกษตรอัจฉริยะ, เกษตรกรรายย่อยบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์รูปแบบนวัตกรรม พัฒนานวัตกรรมและประเมินประสิทธิภาพต้นแบบนวัตกรรมการเพาะปลูกเกษตรอินทรีย์ตามศาสตร์พระราชาสู่เกษตรอัจฉริยะสำหรับเกษตรกรรายย่อย จังหวัดอุบลราชธานี ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ การวิเคราะห์รูปแบบนวัตกรรมการเพาะปลูกตามศาสตร์พระราชาโดยนำเทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการทำการเกษตร สำหรับพื้นที่ทำการเกษตรประมาณ 13 ไร่ จัดสรรพื้นที่เป็น 4 ส่วน อัตราส่วน 30:30:30:10 ประกอบด้วย พื้นที่ 3 ไร่ สำหรับขุดสระน้ำ พื้นที่ 4 ไร่ สำหรับทำนา พื้นที่ 4 ไร่ สำหรับการปลูกพืชแบบผสมผสาน และพื้นที่ 2 ไร่ สำหรับที่อยู่อาศัย เลี้ยงสัตว์ ปลูกผัก ไม้ดอกไม้ประดับ การพัฒนานวัตกรรมและประเมินประสิทธิภาพของต้นแบบ พบว่า เมื่อนำระบบพลังงานทดแทนร่วมเข้ามาช่วยในการปั๊มน้ำ ระบบมีแรงดันไฟฟ้าสูงสุด 372 โวลต์ กำลังไฟฟ้าสูงสุด 2,640 วัตต์ สามารถปั๊มน้ำซัมเมอร์สขนาด 1,500 วัตต์ ได้ปริมาณน้ำ 10,000 ลิตรต่อชั่วโมง หลังจากใช้ระบบพลังงานแสงอาทิตย์ช่วยลดค่าไฟฟ้าเฉลี่ยต่อเดือน 683 บาท จากเดิมเฉลี่ย 1,650 บาท ค่าไฟฟ้าลดลงคิดเป็น 59 เปอร์เซ็นต์ ระบบควบคุมอัจฉริยะในโรงเรือนเพาะปลูกสามารถดูข้อมูลและสั่งงานได้ผ่านสมาร์ทโฟน ผลการทำงานของระบบ พบว่า ระบบจะสั่งงานปั๊มน้ำทำงานเมื่อความชื้นต่ำกว่า 80 เปอร์เซ็นต์ หยุดทำงานเมื่อความชื้นสูงถึง 200 เปอร์เซ็นต์ และระบบจะสั่งงานให้พัดลมระบายอากาศทำงานอุณหภูมิสูงเกิน 30 องศาเซลเซียส
เอกสารอ้างอิง
เฉลิมชาติ เสาวรัจ, กระวี ตรีอนรรค และ เทวรัตน์ ตรีอำนรรค. (2561). สมรรถนะการทำงานร่วมของโรงเรือนเพาะปลูกแบบพ่นหมอกกับระบบระบายอากาศที่ควบคุมด้วยสมการสมดุลความชื้นของอากาศ. วารสารสมาคมวิศวกรรมเกษตรแห่งประเทสไทย, 24(2), 63-69.
บัณฑิตพงษ์ ศรีอำนวย, สราวุธ แผลงศร, วีระสิทธิ์ ปิติเจริญพร และพิมพ์ใจ สีหะนาม. (2562). การออกแบบระบบสมาร์ทฟาร์มโดยใช้เทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตของสรรพสิ่งสำหรับมะนาว จังหวัดเพชรบุรี. การประชุมวิชาการระดับชาติ วิทยาลัยนครราชสีมา ครั้งที่ 6 (หน้า 808-816). นครราชสีมา: วิทยาลัยนครราชสีมา.
วาสนา พลายเล็ก. (2560). Story Sharing ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงแบบเข้าใจง่าย. ใน อุไร จิรมงคลการ, Garden & Farm Vol.12: อยู่อย่างพอเพียงด้วยเศรษฐกิจพอเพียง. (Vol.12, หน้า 11 – 23). กรุงเทพฯ: บ้านและสวน อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
วีรศักดิ์ ฟองเงิน, สุรพงษ์ เพ็ชร์หาญ และรัฐสิทธิ์ ยะจ่อ. (2561). การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีไอโอทีควบคุมฟาร์มอัจฉริยะในโรงเรือนเพาะเห็ดนางฟ้า. วารสารการจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรม, 5(1), 172-182.
ธนากร น้ำหอมจันทร์ และอติกร เสรีพัฒนานนท์. (2557). ระบบควบคุมอุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์ในโรงเรือนเพาะปลูกพืชไร้ดินแบบทำความเย็นด้วยวิธีการระเหยของน้ำร่วมกับการสเปรย์ละอองน้ำแบบอัตโนมัติ โดยใช้ระบบควบคุมเชิงตรรกะแบบโปรแกรมได้. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับบวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 8(1), 98-111.
ศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ. (2563). HandySense ระบบเกษตรแม่นยำ ฟาร์มอัจฉริยะ – Smart Farm จากความเข้าใจเกษตรกรไทย สู่ Open Innovation. ค้นจาก https://www.nectec.or.th/news/news-article/handy-sense-interview.html
อภิชาติ ศรีสะอาด และพัชรี สำโรงเย็น. (2560). แนวทางคำสอนพ่อ สู่เกษตกร & พสกนิกรชาวไทย. เกษตรตามรอยพ่อ พออยู่ พอกิน พอเพียง. กรุงเทพฯ: นาคา อินเตอร์มีเดีย.
อุมาพร บ่อพิมาย, นิคม ลนขุนทด, อัฎา วรรณกายนต์ และเที่ยงธรรม สิทธิจันทเสน. (2563). ระบบเทคโนโลยีอัจฉริยะเกษตรอินทรีย์. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(11), 63-78.
Bersani, C., Ruggiero, C., Sacile, R., Soussi, A., and Zero, E. (2022). Internet of Things Approaches for Monitoring and Control of Smart Greenhouses in Industry 4.0. Energies, 15(10), 1-30.
Budiyanto, H., Haris, M., Setiawan, A.B., Sonalitha, E., & Iqbal, M. (2020). The Bamboo Greenhouse Technology for Hydroganic Plants with Independent Photovoltaic Energy in the Food Safety Program. Local Wisdom, 12(1), 10-18.
Saowarat, C., Treeamnuk, K., & Treeamnuk, T. (2018). Mathematical Model for Exact Solution Method of Fogging Process Control in Climate Greenhouse System. International Journal of Mechanical and Production Engineering, 6(1), 24-28.
