Creative Media of “Pramothai Movie” to Promote Local Tourism in Kham Khuean Kaeo District, Yasothon Province
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were 1) to design and develop creative “Pramothai Movie” media to promote local tourism in Kham Khuean Kaeo District, Yasothon Province; 2) to examine the quality of the developed creative media; and 3) to investigate viewers’ satisfaction with the creative media. The target group consisted of 3 experts and 30 viewers of the creative media developed by the researcher, selected using cluster sampling. The research instruments were: the “Pramothai Movie” creative media for promoting local tourism in Kham Khuean Kaeo District, Yasothon Province, a media quality evaluation form, and a viewer satisfaction questionnaire. Data were analyzed using mean and standard deviation.
The research findings showed that 1) the creative “Pramothai Movie” media presented accurate content, employed attractive artistic elements, and was able to promote local tourism effectively; 2) the overall quality of the creative media across the four evaluated dimensions was at the highest level ( = 4.54, S.D. = 0.47); and 3) viewers’ satisfaction with the creative “Pramothai Movie” media was also at the highest level (
= 4.55, S.D. = 0.45).
Article Details
References
กรมส่งเสริมวัฒนธรรม. (2565). มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม: หนังประโมทัย. สืบค้นจาก https://ich- thailand.org/ heritage/
detail/6291e5b7978f238e61f77c3a
สุริยา สมุทคุปติ์ และคณะ. (2535). หนังประโมทัยของอีสาน การแพร่กระจายและการปรับเปลี่ยนทางวัฒนธรรมในหมู่บ้านอีสาน. ขอนแก่น: ขอนแก่นการพิมพ์.
สุคนธ์ สินธพานนท์. (2553). นวัตกรรมการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาคุณภาพของเยาวชน. กรุงเทพมหานคร: อักษรเจริญทัศน์.
กระทรวงวัฒนธรรม. (2552). หนังประโมทัย. สืบค้นจาก http://www.m-culture.in.th/album/170023/หนังประโมทัย
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2554). สามัญทัศน์สื่อการสอนกับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาสื่อกับการศึกษาขั้นพื้นฐาน หน่วยที่ 1. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สมจิตร พ่วงบุตร. (2531). สภาพปัญหาและข้อจำกัดในการส่งเสริมและเผยแพร่นาฏศิลป์และดนตรีพื้นบ้าน. ใน แนวทางการส่งเสริมและเผยแพร่วัฒนธรรมพื้นบ้านไทย. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภาลาดพร้าว.
นิทิศนา แขมมณี. (2553). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพมหานคร: ด่านสุทธาการพิมพ์.
โลบล วิมลสิทธิชัย. (2563). การพัฒนาสื่อสร้างสรรค์อินโฟกราฟิกเพื่อส่งเสริมวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวในพื้นที่ตำบลป่าตุ้ม อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่: สำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
อัจฉรา สุมังเกษตร และ ณรงค์ฤทธิ์ มะสุใส. (2562). การพัฒนาสื่อมัลติมีเดียภูมิปัญญาท้องถิ่นการทำข้าวฮางวิสาหกิจชุมชน กลุ่มข้าวงอกฮางกล้องบ้านจาน หมู่ 1 ตำบลโนนนาจาน อำเภอนาคู จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ, 5(1), 23–32.
พิบูล ไวจิตรกรรม. (2565). การออกแบบสื่อมัลติมีเดียเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวจังหวัดระนอง. วารสารวิชาการคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์, 34(1), 102–113.
สุชานาฏ สิตานุรักษ์. (2565). การพัฒนาสื่อการเรียนรู้ “ชุมชนของเรา” เพื่อพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักเรียนระดับประถมศึกษาชุมชนป่าตุ้มดอน อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิจัยราชภัฏเชียงใหม่, 23(1), 240–255.
Best, J. W. (1997). Research in education (3rd ed.). Prentice-Hall.
ภากรณ์ โพธะ. (2564). การพัฒนาชุดสื่อประชาสัมพันธ์สำหรับการท่องเที่ยวในชุมชนจังหวัดชุมพร (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
เจริญเนตร แสงดวงแข. (2564). การสื่อสารอัตลักษณ์ท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวของชุมชนตำบลเกาะหมาก อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 29(2), 1–23.
กมลทิพย์ รักเกียรติยศ. (2564). ความพึงพอใจต่อสื่อประชาสัมพันธ์วีดิทัศน์เส้นทางท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและชาติพันธุ์ในรูปแบบภาษาจีน–อังกฤษ–ไทย อำเภอหนองหญ้าปล้อง จังหวัดเพชรบุรี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(11), 67–77.
