สื่อสร้างสรรค์หนังประโมทัยเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวท้องถิ่น อำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ออกแบบและพัฒนาสื่อสร้างสรรค์หนังประโมทัยเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวท้องถิ่น อำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร 2) ศึกษาคุณภาพของสื่อสร้างสรรค์หนังประโมทัยฯ และ
3) ศึกษาความพึงพอใจของผู้ชมสื่อสร้างสรรค์หนังประโมทัยฯ กลุ่มเป้าหมาย คือ กลุ่มผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 3 คน และผู้รับชมสื่อสร้างสรรค์ที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น จำนวน 30 คน โดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ในการวิจัย ได้แก่ สื่อสร้างสรรค์หนังประโมทัยเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวท้องถิ่น อำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร แบบประเมินคุณภาพ และแบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า 1) สื่อสร้างสรรค์หนังประโมทัยเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวท้องถิ่น อำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร เนื้อหามีความความถูกต้อง องค์ประกอบศิลป์ดึงดูดความสนใจ สามารถส่งเสริมการท่องเที่ยวท้องถิ่นได้ 2) คุณภาพของสื่อสร้างสรรค์หนังประโมทัยฯ โดยภาพรวมคุณภาพทั้ง 4 ด้านมีคุณภาพอยู่ในระดับมากที่สุด( = 4.54, S.D.= 0.47) และ 3) ความพึงพอใจของผู้ชมสื่อสร้างสรรค์หนังประโมทัยฯ อยู่ในระดับมากที่สุด(
= 4.55, S.D.= 0.45)
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมวัฒนธรรม. (2565). มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม: หนังประโมทัย. สืบค้นจาก https://ich- thailand.org/ heritage/
detail/6291e5b7978f238e61f77c3a
สุริยา สมุทคุปติ์ และคณะ. (2535). หนังประโมทัยของอีสาน การแพร่กระจายและการปรับเปลี่ยนทางวัฒนธรรมในหมู่บ้านอีสาน. ขอนแก่น: ขอนแก่นการพิมพ์.
สุคนธ์ สินธพานนท์. (2553). นวัตกรรมการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาคุณภาพของเยาวชน. กรุงเทพมหานคร: อักษรเจริญทัศน์.
กระทรวงวัฒนธรรม. (2552). หนังประโมทัย. สืบค้นจาก http://www.m-culture.in.th/album/170023/หนังประโมทัย
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2554). สามัญทัศน์สื่อการสอนกับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาสื่อกับการศึกษาขั้นพื้นฐาน หน่วยที่ 1. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สมจิตร พ่วงบุตร. (2531). สภาพปัญหาและข้อจำกัดในการส่งเสริมและเผยแพร่นาฏศิลป์และดนตรีพื้นบ้าน. ใน แนวทางการส่งเสริมและเผยแพร่วัฒนธรรมพื้นบ้านไทย. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภาลาดพร้าว.
นิทิศนา แขมมณี. (2553). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพมหานคร: ด่านสุทธาการพิมพ์.
โลบล วิมลสิทธิชัย. (2563). การพัฒนาสื่อสร้างสรรค์อินโฟกราฟิกเพื่อส่งเสริมวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวในพื้นที่ตำบลป่าตุ้ม อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่: สำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
อัจฉรา สุมังเกษตร และ ณรงค์ฤทธิ์ มะสุใส. (2562). การพัฒนาสื่อมัลติมีเดียภูมิปัญญาท้องถิ่นการทำข้าวฮางวิสาหกิจชุมชน กลุ่มข้าวงอกฮางกล้องบ้านจาน หมู่ 1 ตำบลโนนนาจาน อำเภอนาคู จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ, 5(1), 23–32.
พิบูล ไวจิตรกรรม. (2565). การออกแบบสื่อมัลติมีเดียเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวจังหวัดระนอง. วารสารวิชาการคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์, 34(1), 102–113.
สุชานาฏ สิตานุรักษ์. (2565). การพัฒนาสื่อการเรียนรู้ “ชุมชนของเรา” เพื่อพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักเรียนระดับประถมศึกษาชุมชนป่าตุ้มดอน อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิจัยราชภัฏเชียงใหม่, 23(1), 240–255.
Best, J. W. (1997). Research in education (3rd ed.). Prentice-Hall.
ภากรณ์ โพธะ. (2564). การพัฒนาชุดสื่อประชาสัมพันธ์สำหรับการท่องเที่ยวในชุมชนจังหวัดชุมพร (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
เจริญเนตร แสงดวงแข. (2564). การสื่อสารอัตลักษณ์ท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวของชุมชนตำบลเกาะหมาก อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 29(2), 1–23.
กมลทิพย์ รักเกียรติยศ. (2564). ความพึงพอใจต่อสื่อประชาสัมพันธ์วีดิทัศน์เส้นทางท่องเที่ยวเชิงสุขภาพและชาติพันธุ์ในรูปแบบภาษาจีน–อังกฤษ–ไทย อำเภอหนองหญ้าปล้อง จังหวัดเพชรบุรี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(11), 67–77.
