การพัฒนาสื่อดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้และการสื่อสารบนแพลตฟอร์มออนไลน์ The Development of Digital Media for Learning and Communication on Online Platforms
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาสื่อดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้และการสื่อสารบนแพลตฟอร์มออนไลน์ 2) ศึกษาผลการทดลองใช้การพัฒนาสื่อดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้และการสื่อสารบนแพลตฟอร์มออนไลน์ กลุ่มเป้าหมาย คือ กลุ่มที่ 1 ผู้เชี่ยวชาญ ในการประเมินความเหมาะสมของกระบวนการพัฒนาสื่อดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้และการสื่อสารบนแพลตฟอร์มออนไลน์ จำนวน 5 คน กลุ่มที่ 2 นักศึกษาระดับปริญญาตรีที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชา การพัฒนาสื่ออิเล็กทรอนิกส์เพื่อการเรียนการสอน ภาคเรียนที่ 1/2567 จำนวน 88 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาได้แก่ แบบสอบถามความคิดเห็นที่มีต่อองค์ประกอบสื่อและกระบวนการพัฒนาสื่อดิจิทัล แบบสอบถามความพึงพอใจที่มีต่อกระบวนการพัฒนาสื่อดิจิทัล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าเฉลี่ย ( ) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.)
ผลการศึกษาพบว่า 1) ผลการพัฒนาสื่อดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้และการสื่อสารบนแพลตฟอร์มออนไลน์ องค์ประกอบของสื่อดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้และการสื่อสารบนแพลตฟอร์มออนไลน์ พบว่า ประกอบด้วย 2 ส่วน ดังนี้ ส่วนที่ 1 เนื้อหา ประกอบด้วย ข้อความ, ภาพ, วีดีโอ, เสียง ที่ถูกออกแบบและนำเสนอให้ตรงกับความต้องการของกลุ่มเป้าหมาย ส่วนที่ 2 การสร้างสื่อดิจิทัล ดำเนินการสร้างสื่อดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้และนำเสนอบนแพลตฟอร์มออนไลน์ โดยใช้กระบวนการ 3P ดังนี้ 1) P1: Preparation การเตรียมการ 2) P2: Process กระบวนการพัฒนา และ 3) P3 Presentation การนำเสนอ และความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญที่มีต่อความเหมาะสมขององค์ประกอบสื่อดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้และการสื่อสารบนแพลตฟอร์มออนไลน์ พบว่า โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.52, S.D. = 0.50) และ 2) ผลการทดลองใช้การพัฒนาสื่อดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้และการสื่อสารบนแพลตฟอร์มออนไลน์ พบว่า ความพึงพอใจของกลุ่มเป้าหมายที่มีต่อการพัฒนาสื่อดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้และการสื่อสารบนแพลตฟอร์มออนไลน์โดยรวมอยู่ในระดับมาก (
= 4.60, S.D. = 0.49)
Article Details
เอกสารอ้างอิง
McLoughlin, C., & Lee, M. J. W. (2010). Personalised and self regulated learning in the Web 2.0 era: International exemplars of innovative pedagogy using social software. Australasian Journal of Educational Technology, 26(1). https://doi.org/10.14742/ajet.1100
Siemens, G. (2005). Connectivism: A learning theory for the digital age. International Journal of Instructional Technology and Distance Learning, 2(1). Retrieved from https://www.itdl.org/Journal/Jan_05/article01.htm
Mayer, R. E. (2020). Multimedia Learning (3rd ed.). Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/9781108785015
Anderson, M. (2008). Multiple inference and gender differences in the effects of early intervention: A reevaluation of the Abecedarian, Perry Preschool, and Early Training projects. Journal of the American Statistical Association, 103(484), 1481–1495.
Hrastinski, S. (2009). A theory of online learning as online participation. Computers & Education, 52(1), 78–82. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2008.06.009
Hwang, G.-J., & Tsai, C.-C. (2019). Research trends in mobile and ubiquitous learning: A review of publications in selected journals from 2001 to 2010. Computers & Education, 57(4), 2364–2373.
Mayer, R. E. (2009). Multimedia learning (2nd ed.). Cambridge University Press.
McQuail, D. (2010). McQuail's mass communication theory (6th ed.). SAGE Publications.
Lievrouw, L. A., & Livingstone, S. (Eds.). (2020). Handbook of new media: Social shaping and consequences of ICTs (2nd ed.). SAGE Publications.
Mayer, R. E. (2021). Multimedia learning (3rd ed.). Cambridge University Press.
Clark, R. C., & Mayer, R. E. (2016). E-learning and the science of instruction: Proven guidelines for consumers and designers of multimedia learning (4th ed.). Wiley.
Baym, N. K. (2015). Personal connections in the digital age (2nd ed.). Polity Press.
Kaplan, A. M., & Haenlein, M. (2010). Users of the world, unite! The challenges and opportunities of social media. Business Horizons, 53(1), 59–68. https://doi.org/10.1016/j.bushor.2009.09.003
Walther, J. B. (2011). Theories of computer-mediated communication and interpersonal relations. In M. L. Knapp & J. A. Daly (Eds.), The handbook of interpersonal communication (4th ed., pp. 443–479). SAGE Publications.
พิชาภพ บุญเลิศ, มรรยาท ลิ้มโอฬารสุขสกุล, และกฤษฎา สุริยวงศ์. (2567). การพัฒนาคลิปวีดิโอสั้นโดยใช้นาโน-อินฟลู
เอนเซอร์ผ่านช่องทางติ๊กต็อกและการจัดทำบัญชีเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยววิสาหกิจชุมชนบ้านถ้ำเสือโฮมสเตย์
อ.แก่งกระจาน จ.เพชรบุรี. วารสารการจัดการและการวิจัยเพื่อพัฒนาท้องถิ่น, 6(1), 57-70.
วรรณพร ไทยอาจ, พีรวัส อินทวี, ฟ้าดล สมบรรณ, นวัฒกร โพธิสาร, วรรณนา ศาลางาม, และกตินันท์ มาดี. (2566). การพัฒนาคลิปสั้นบนแอปพลิเคชันติ๊กตอกเพื่อสงเสริมการทองเที่ยววิถีชุมชนหมูบ้านช้างจังหวัดสุรินทร. วารสารศิลปะและวัฒนธรรมลุ่มแม่น้ำมูล, 12(2), 29-43 https://doi.org/10.14456/acj.2023.9
ทินวงษ์ รักอิสสระกุล, กิ่งกาญจน์ พิจักขณา และพิมพ์จุฑา พิกุลทอง. (2567). การพัฒนาสื่อดิจิทัลบนเครือข่ายสังคมออนไลน์เพื่อการประชาสัมพันธ์ และส่งเสริมการขายผลิตภัณฑ์ชุมชนท่องเที่ยวโอทอปนวัตวิถี ตำบลบางเสาธง อำเภอบางเสาธง จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน มทร.พระนคร, 9(1), 17-38.
จุฑามาศ พีรพัชระ, สุวรรณ ประทีป ณ ถลาง, รุจิรา จุ่นบุญ, และธภัทร อาจศรี. (2564). การพัฒนาสื่อดิจิทัลอาหารจากกล้วยเพื่อการเรียนรู้ตลอดชีวิต. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 9(1), 42-53. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jcosci/article/view/249769
กาญจนา ดงสงคราม. (2567). การพัฒนาสื่อดิจิทัลเพื่อส่งเสริมการขายผลิตภัณฑ์ชุมชนตำบลแคน อำเภอวาปีปทุม จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิชาการการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ, 10(1), 110-124.
Best, John. W. (1997). Research in Education. (3nd ed.). Prentice-Hell.
