การพัฒนาและการวิเคราะห์ปัจจัยความสำเร็จของเว็บแอปพลิเคชันสำหรับการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาเว็บแอปพลิเคชันสำหรับการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง 2) ประเมินระดับความพึงพอใจของผู้ใช้งานที่มีต่อเว็บแอปพลิเคชัน 3) วิเคราะห์ความสัมพันธ์ และ 4) ทดสอบนัยสำคัญทางสถิติของปัจจัยด้านเทคโนโลยี ความสามารถในการใช้งาน การเชื่อมโยงข้อมูล และการสนับสนุนและการฝึกอบรม ที่มีต่อความสำเร็จของการพัฒนาเว็บแอปพลิเคชัน กลุ่มตัวอย่างคัดเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) จากผู้ที่มีบทบาทและประสบการณ์โดยตรงในการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงจำนวน 119 คน ประกอบด้วยอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (VHV) 60 คน ผู้จัดการระบบการดูแลระยะยาว (CM) 10 คน และผู้ดูแลผู้สูงอายุ (CG) 49 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญ มีค่าดัชนีความตรงเชิงเนื้อหา (IOC) เท่ากับ 0.88 และมีค่าความเชื่อมั่น (Cronbach’s Alpha) อยู่ระหว่าง 0.85–0.90 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา การวิเคราะห์ค่าสหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และและการทดสอบนัยสำคัญทางสถิติ
ผลการวิจัยพบว่า เว็บแอปพลิเคชันที่พัฒนาขึ้นสามารถเชื่อมโยงการทำงานของบุคลากรทั้งสามกลุ่มได้อย่างเป็นระบบ ช่วยลดขั้นตอนการบันทึกข้อมูลและเพิ่มความสะดวกในการติดตามการดูแลผู้สูงอายุ นอกจากนี้ ปัจจัยด้านเทคโนโลยี ความสามารถในการใช้งาน การเชื่อมโยงข้อมูล และการสนับสนุนและการฝึกอบรมมีความสัมพันธ์เชิงบวกและมีนัยสำคัญทางสถิติกับความสำเร็จของการพัฒนาเว็บแอปพลิเคชัน โดยปัจจัยด้านการเชื่อมโยงข้อมูลมีบทบาทสำคัญมากที่สุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2568). สถิติผู้สูงอายุ เดือนกันยายน 2568. กรุงเทพฯ: กรมกิจการผู้สูงอายุ. สืบค้นจาก https://www.dop.go.th/th/statistics_page?cat=1&id=2578
รุจา รอดเข็ม, และสุดารัตน์ ไชยประสิทธิ์. (2562). สังคมสูงวัย: เทคโนโลยีกับผู้สูงอายุ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 13(2), 36–45.
Davis, F. D. (1989). Perceived usefulness, perceived ease of use, and user acceptance of information technology. MIS Quarterly, 13(3), 319–340. https://doi.org/10.2307/249008
DeLone, W. H., & McLean, E. R. (2003). The DeLone and McLean model of information systems success: A ten-year update. Journal of Management Information Systems, 19(4), 9–30. https://doi.org/10.1080/07421222.2003.11045748
Venkatesh, V., Thong, J. Y. L., & Xu, X. (2012). Consumer acceptance and use of information technology: Extending the unified theory of acceptance and use of technology. MIS Quarterly, 36(1), 157–178. https://doi.org/10.2307/41410412
Krause, J. (2016). Introduction to web development. New York, NY: Apress.
Kendall, K. E., & Kendall, J. E. (2010). Systems analysis and design (8th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Pressman, R. S., & Maxim, B. R. (2020). Software engineering: A practitioner’s approach (9th ed.). New York, NY: McGraw-Hill Education.
รุ่งลาวัลย์ รัตนพันธ์. (2564). การพัฒนาระบบการจัดบริการดูแลระยะยาวด้านสาธารณสุขสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในชุมชน. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9, 15(37), 250–261.
สัมฤทธิ์ ศรีธำรงสวัสดิ์, ไพบูลย์ สุริยะวงศ์ไพศาล, พิชช์ เกษมทรัพย์, วิชัย เอกพลากร, และบวรศม ลีระพันธ์. (2561). โครงการวิจัยเพื่อพัฒนาระบบการดูแลระยะยาว (Long-term care) สำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงภายใต้ระบบหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: ภาควิชาเวชศาสตร์ชุมชน คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี.
กัญชรีย์ พัฒนา, อนงค์นุช สารจันทร์, เอกลักษณ์ ฟักสุข, นันทวัน สุวรรณรูป, ประภา ยุทธไตร, และอรพรรณ โตสิงห์. (2564). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันของผู้สูงอายุที่อาศัยในแฟลตเคหะชุมชน. วารสารพยาบาลทหารบก, 22(3), 488–497.
ภาสกร สวนเรือง, อาณัติ วรรณศรี, และสัมฤทธิ์ ศรีธำรงสวัสดิ์. (2561). การดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงของผู้ช่วยเหลือในชุมชน ภายใต้นโยบายการพัฒนาระบบการดูแลระยะยาวด้านสาธารณสุข. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข, 12(2), 437–451.
ศุภรัตน์ แก้วเสริม. (2565). การพัฒนาแอปพลิเคชันสำหรับการดูแลผู้สูงอายุบนสมาร์ทโฟน. วารสารวิจัยวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร, 6(2), 44–59.
จุฬาวลี มณีเลิศ. (2564). การพัฒนาแอปพลิเคชันส่งเสริมการดูแลผู้สูงอายุกลุ่มติดเตียงด้วยเทคโนโลยีความเป็นจริงเสริม. วารสารวิชาการการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ, 7(2), 84–95.
นันทริกา มนตรี, และชลการ ทรงศรี. (2566). ประสิทธิผลการติดตามดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงผ่านแอปพลิเคชัน LTC Sakhrai Hosplus. วารสารอนามัยสิ่งแวดล้อมและสุขภาพชุมชน, 8(3), 758–768.
วิวัฒน์ พุทธวรรณไชย, สุภิกา แดงกระจ่าง, และศุภานัน ผึ้งถนอม. (2565). การพัฒนาแอปพลิเคชันเพื่อประเมินความเสี่ยงต่อการหกล้มในผู้สูงอายุโดยอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 16(3), 26–38.
Al-Gahtani, S. S. (2016). Empirical investigation of e-learning acceptance and assimilation: A structural equation model. Applied Computing and Informatics, 12(1), 27–50. https://doi.org/10.1016/j.aci.2014.09.001
Nielsen, J. (1993). Usability engineering. San Francisco, CA: Morgan Kaufmann.
orab-Miandoab, A., Shabestari, O., Ahmadian, L., & Rezaei-Hachesu, P. (2023). Interoperability of heterogeneous health information systems: A systematic review. BMC Medical Informatics and Decision Making, 23, Article 21. https://doi.org/10.1186/s12911-023-02115-5
Kim, S.-D. (2024). Application and challenges of the technology acceptance model in elderly healthcare. Technologies, 12(5), Article 68. https://doi.org/10.3390/technologies12050068
ศูนย์กลางข้อมูลเปิด (MHESI Open Data). (2566). รายงานระบบฐานข้อมูลสุขภาพผู้สูงอายุแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
