การศึกษาความสัมพันธ์ของระยะเวลาในการเก็บรักษาเลือดกับค่าผลบวกลวง ของสังกะสีในพลาสมา

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาระยะเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการเก็บรักษาเลือด เพื่อรอการตรวจวิเคราะห์โดยไม่ให้ผลที่ได้เกิดค่าบวกลวง (False-positive) เทคนิคที่ใช้ตรวจวัดธาตุสังกะสีในพลาสมาคือ Atomic Absorption Spectroscopy (AAS) เป็นเทคนิคที่ใช้สำหรับวิเคราะห์ธาตุโลหะหนักในระดับปริมาณต่ำๆได้จากผลการวิจัยพบว่าที่ระยะการเก็บตัวอย่างพลาสมาที่เหมาะสมคือ 1-3 วันให้ผลการตรวจวิเคราะห์อยู่ในช่วงอ้างอิงดัชนีชี้วัดทางชีวภาพหรือ Biomarkers สําหรับการประเมินความเสี่ยงของการสัมผัสสังกะสีที่ 551-925 ug/L และยังไม่เกิดการแตกตัวของเม็ดเลือด ส่วนระยะการเก็บรักษาตัวอย่างที่ 5-7 วัน พบว่ามีการแตกตัวของเม็ดเลือดแดงในระดับ Partial hemolysis มีค่าการตรวจวัดที่สูงขึ้นแต่ยังอยู่ในช่วงอ้างอิง ซึ่งสามารถยืนยันได้ว่าแนวโน้มของค่าการตรวจวัดสังกะสีในเลือดสูงขึ้นเมื่อเพิ่มระยะเวลาในการเก็บตัวอย่างเลือด อีกทั้งยังส่งผลทำให้เม็ดเลือดแดงเกิดการแตกตัวมากขึ้น ส่งผลการตรวจวิเคราะห์สังกะสีในพลาสมามีค่าผลบวกลวงได้