การออกแบบอุปกรณ์ช่วยตรวจวัดเพื่อปรับปรุงกระบวนการตรวจวัดชิ้นส่วนตู้เซิร์ฟเวอร์
Main Article Content
บทคัดย่อ
ในอุตสาหกรรมการผลิตตู้เซิร์ฟเวอร์ความล่าช้าในกระบวนการวัดส่งผลต่อความสามารถในการผลิตของกระบวนการผลิต ด้วยเหตุนี้การศึกษาวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุง ประสิทธิภาพในกระบวนการตรวจวัดคุณภาพรอยเชื่อมแบบจุดของชิ้นส่วนตู้เซิร์ฟเวอร์ โดยใช้เทคนิคอีซีอาร์เอส (ECRS) เพื่อให้ปฏิบัติงานได้ง่ายและลดระยะเวลาในกระบวนการตรวจวัด โดยออกแบบอุปกรณ์ช่วยในการจับยึดสำหรับการตรวจวัดขนาด และศึกษาเวลาเพื่อหาเวลามาตรฐานในการตรวจวัด จากนั้นเปรียบเทียบกับวิธีการตรวจวัดด้วยวิธีการเดิม จากการศึกษาพบว่า การใช้อุปกรณ์ช่วยในการตรวจวัดความแข็งแรงของจุดเชื่อมของชิ้นส่วนที่ 3 และชิ้นส่วนที่ 9 มีเวลามาตรฐานในกระบวนการตรวจวัด 5.16 นาที และ 5.53 นาที ตามลำดับ ซึ่งใช้เวลาน้อย และรวดเร็วช่วยให้พนักงานปฏิบัติงานได้ง่ายขึ้นเป็นที่พึงพอใจกับพนักงานฝ่ายตรวจวัดคุณภาพ สำหรับการตรวจวัดชิ้นส่วนที่ 1 ชิ้นส่วนที่ 4 และชิ้นส่วนที่ 8 มีเวลามาตรฐานในการตรวจวัด ด้วยอุปกรณ์ช่วยตรวจวัดขนาด 7.76 นาที 9.20 นาที และ 9.51 นาที ตามลำดับ ซึ่งตรวจวัดได้ง่ายขึ้นใช้เวลาน้อยกว่าวิธีการตรวจวัดแบบเดิม คิดเป็นประสิทธิภาพการลดเวลากระบวนการ ปฏิบัติงานของการตรวจวัดชิ้นส่วนที่ 3 ชิ้นส่วนที่ 9 ชิ้นส่วนที่ 1 ชิ้นส่วนที่ 4 และชิ้นส่วนที่ 8 ได้ถึง 29.02%, 16.84%, 39.42%, 39.94% และ 35.39% ตามลำดับ อีกทั้งไม่จำเป็นที่
ต้องใช้พนักงานที่มีความชำนาญมากในการตรวจวัดก็สามารถปฏิบัติงานได้อย่างมีประสิทธิภาพอีกด้วย
Article Details
ลิขสิทธิ์เป็นของวารสารวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
เอกสารอ้างอิง
ปิยะพร บุปผาชาติ, “การปรับปรุงกระบวนการผลิต เพื่อเพิ่มผลผลิตในโรงงานอุตสาหกรรมประเภทอิเล็กทรอนิกส์,” วิทยานิพนธ์วิศวกรรมศาสตร์มหาบัณฑิต, วิศวกรรมอุตสาหการ, คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี, 2559.
อานนท์ จิตรกร, “การปรับปรุงกระบวนการผลิตเพื่อลดของเสียกรณีศึกษา โรงงานประกอบอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์,” วิทยานิพนธ์วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต, คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ปทุมธานี, 2554.
รัตติยา รายณะสุข และ ชุมพล ยวงใย, “การปรับปรุงกระบวนการผลิตของโรงงานประกอบชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์,” การประชุมวิชาการข่ายงานวิศวกรรมอุตสาหการ ประจำปี พ.ศ. 2555 17-19 ตุลาคม 2555, ชะอำ เพชรบุรี, 2555.
C. Kasemset, P. Pinmanee and P. Umarin, “Application of ECRS and Simulation Techniques in Bottleneck Identification and Improvement: A Paper Package Factory,” Proceedings of the Asia Pacific Industrial Engineering & Management Systems Conference 2014, Jeju-si, South Korea, 2014.
ปวีณ์สุดา ปานอําไพ และ ดํารงค์ ทวีแสงสกุลไทย, “การลดของเสยผลิตผลิตภัณฑ์คอยล์ย็นในอุตสาหกรรมยานยนต์โดยการประยุกต์ใช้แนวทางของซิกซ์ซิกมา DMAIC,” วิศวกรรมสารฉบับวิจัยและพัฒนา, เล่มที่ 22, ฉบับที่ 12, หน้า 56-64, 2554.
คลอเคลีย วจนะวิชากร, ปานจิต ศรีสวสัดิ์, และ วรัญญู ทิพย์โพธิ์, “การปรับปรุงประสิทธิภาพกระบวนการผลิตเพื่อลดความสญูเปล่าและเพิ่มคุณภาพผลิตภัณฑ์เครื่องปั้นดินเผา กรณีศึกษาชุมชนเครื่องปั้นดินเผาปากห้วยวังนอง จังหวัดอบุลราชธานี,” วารสารวิชาการ วิศวกรรมศาสตร์ ม.อบ, เล่มที่ 9, ฉบับที่ 12, หน้า 38-46, 2559.
เสกสรร ทะนิต๊ะ, “การปรับปรุงประสิทธิภาพของสายการผลิตโครงเบาะรถยนตโดยใช้เทคนิคการผลิตแบบลีน,” วิทยานิพนธ์วิศวกรรมศาสตร์มหาบัณฑิต, วิศวกรรมอุตสาหการ, คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี, 2559.
H. M. Shukla, A. S. Puttewar and S. R. Ikhar, “Design of Jig and Fixtures for Productivity Improvement of Stirrup Making Activity,” International Journal for Scientific Research & Development, Vol. 3, No. 12, pp. 138-140, 2015.
C. C. Okpala and E. Okechukwu C., “The Design and Need for Jigs and Fixtures in Manufacturing,” Science Research, Vol. 3, No. 14, pp. 213-219, 2015.
P. Antil and A. Budhiraja, “A Case Study on Tool & Fixture Modification to Increase The Productivity and to Decrease The Rejection Rate in A Manufacturing Industry,” International Journal Of Advance Research In Science And Engineering, Vol. 2, No. 19, pp. 180-188, 2013.
A. Saptari, W. Soon Lai and M. Rizal Salleh, “Jig Design, Assembly Line Design and Work Station Design and their Effect to Productivity,” Jordan Journal of Mechanical and Industrial Engineering , Vol. 5, No. 11, pp. 9-16, 2011.
T. Yamane, “Statistics: An Introductory Analysis”, Third edition, Newyork: Harper and Row Publication, 1973.