การพยากรณ์จำนวนนักท่องเที่ยวอุทยานแห่งชาติภูหินร่องกล้า

Main Article Content

Kanlaya Boonlha

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการพยากรณ์จำนวนนักท่องเที่ยวที่มาท่องเที่ยวอุทยานแห่งชาติภูหินร่องกล้า จังหวัดพิษณุโลก ใช้ข้อมูลจำนวนนักท่องเทียวรายเดือนตั้งแต่เดือนมกราคม 2555 ถึงเดือนเมษายน 2562  จากกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช ข้อมูลตั้งแต่เดือนมกราคม 2555 ถึงเดือนธันวาคม 2561  ถูกใช้สร้างตัวแบบพยากรณ์ด้วยวิธีทางสถิติ 3 วิธี ได้แก่ วิธีปรับให้เรียบแบบโฮลท์และวินเตอร์ที่มีฤดูกาลเชิงผลคูณ วิธีบ็อกซ์และเจนกินส์  และวิธีการพยากรณ์รวมของข้อมูล และข้อมูลตั้งแต่เดือนมกราคมถึงเดือ เมษายน 2562 ใช้ในตรวจสอบความแม่นยำในการพยากรณ์   ตรวจสอบความแม่นยำของตัวแบบการพยากรณ์ด้วยค่าร้อยละความคลาดเคลื่อนสัมบูรณ์เฉลี่ย ผลการศึกษาพบว่าวิธีปรับให้เรียบแบบโฮลท์และวินเตอร์ที่มีฤดูกาลเชิงผลคูณ มีความแม่นยำในการพยากรณ์มากที่สุด

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่า และพันธุ์พืช. (2562). ข้อมูลสถิติจำนวนนักท่องเที่ยวปี 2556 - 2561. สืบค้นจาก http://portal.dnp.go.th/Content/nationalpark?contentId=3719.

ณัฏฐนันท์ มุขมา, บุญอ้อม โฉมที และประสิทธิ์ พยัคฆพงษ์. (2561). การพยากรณ์จำนวนนักท่องเที่ยว ชาวจีนที่เดินทางเข้ามาในประเทศไทย, วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 26, 417 – 428.

มุกดา แม้นมินทร์. (2549). อนุกรมเวลาและการพยากรณ์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ประกายพรึก.

ลักขณา เศาธยะนันท์, สุณี ทวีสกุลวัชร และยุพิน กาญจนะศักดิ์ดา. (2557). การพยากรณ์จำนวนนักท่อง เที่ยวต่างชาติที่เดินทางมาท่องเที่ยว ในประเทศไทยโดยวิธีบ็อกซ์และเจนกินส์และวิธีการของ วินเตอร์, วารสารวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี, 22, 89 – 98.

วรางคณา กีรติวิบูลย์.(2556). ตัวแบบพยากรณ์จำนวนนักท่องเที่ยวต่างชาติที่มาท่องเที่ยวประเทศ ไทย, วารสารวิทยาศาสตร์ มศว, 29, 9 – 26.

สุพรรณี อึ้งปัญสัตวงศ์. (2555). เทคนิคการพยากรณ์เชิงสถิติ. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.