การพัฒนาเครื่องกะเทาะเมล็ดยางพาราโดยอาศัยหลักการหมุนเหวี่ยงแบบกรวยหิน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาเครื่องกะเทาะเมล็ดยางพาราโดยอาศัยหลักการหมุนเหวี่ยงแบบกรวยหิน วิธีการศึกษาประกอบด้วยการออกแบบ สร้าง ทดสอบเพื่อหาปัจจัยการทำงานที่เหมาะสม เครื่องกะเทาะเมล็ดยางพาราประกอบด้วย ชุดกะเทาะและชุดคัดแยก ชุดกะเทาะมีลักษณะเป็นกรวยหิน 2 อันทั้งด้านบนและด้านล่าง ใช้มอเตอร์ไฟฟ้า 220 โวล์ล ขนาด 1 แรงม้าเป็นต้นกำลัง ชุดคัดแยกใช้ลมเป็นตัวคัดแยกและใช้มอเตอร์ไฟฟ้า 220 โวล์ล ขนาด 1/4 แรงม้าเป็นต้นกำลัง โดยได้ทดสอบหาระยะห่างหัวกะเทาะ มุมเอียงของหัวกะเทาะ ความเร็วรอบของเพลาหัวกะเทาะและความเร็วลมในการคัดแยกที่เหมาะสม พบว่าเครื่องกะเทาะสามารถกะเทาะเมล็ดยางพาราที่มีขนาดเมล็ดพร้อมเปลือก กว้างxยาวxหนา คือ 21.02x23.35x16.25 mm. และขนาดเมล็ดในคือ 15.70x19.20x12.75 mm. ระยะห่างหัวกะเทาะ 17 mm. มุมเอียงของหัวกะเทาะ 30 องศา และความเร็วรอบของเพลาหัวกะเทาะ 90 110 และ 130 รอบต่อนาที จะมีประสิทธิภาพการกะเทาะสูงสุดเท่ากับ 100 เปอร์เซ็นต์ สำหรับระยะห่างหัวกะเทาะ 19 mm. มุมเอียงของหัวกะเทาะ 60 องศา และความเร็วรอบของเพลาหัวกะเทาะ 90 รอบต่อนาที มีประสิทธิผลการกะเทาะสูงสุดเท่ากับ 88 เปอร์เซ็นต์ ส่วนความเร็วลมที่ 7.5 เมตรต่อวินาที จะให้ประสิทธิผลการคัดแยกสูงสุดเท่ากับ 62.44 เปอร์เซ็นต์ เครื่องกะเทาะนี้มีความสามารถในการกะเทาะ 60 กิโลกรัมต่อชั่วโมง เมล็ดยางพารามีน้ำมันประมาณ 50% ซึ่งสามารถสกัดไปใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง เช่น เป็นส่วนผสมในการผลิตผลิตภัณฑ์พลาสติก เชื้อเพลิง อาหารสัตว์ เป็นต้น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. ยางพารา : เนื้อที่เพาะปลูก เนื้อที่เก็บเกี่ยว ผลผลิต และผลผลิตต่อไร่ ระดับประเทศ ภาค และจังหวัด ปี 2565. เข้าถึงได้จาก: https://www.oae.go.th/assets/portals/1/fileups/prcaidata/files/para%20rubber%2065.pdf [เข้าถึงเมื่อ 21 พฤษภาคม 2567]
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. สถิติการส่งออกปี 2566. เข้าถึงได้จาก: https://impexpth.oae.go.th/export [เข้าถึงเมื่อ 21 พฤษภาคม 2567]
Ravindran V, Ravindran G. Some nutritional and anti-nutritional characteristics of para-rubber (Hevea brasiliensis) seeds. Food Chemistry. 1988;30:93–102.
เปลื้อง บุญแก้ว. การใช้เนื้อในเมล็ดยางพาราในอาหารไก่กระทง [วิทยานิพนธ์]. ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2552.
ภิราภรณ์ ทุมรัตน์. ผลของเนื้อในเมล็ดยางพาราในอาหาร เพศและน้ำหนักฆ่าต่อสมรรถภาพการผลิตและคุณภาพซากของสุกร [วิทยานิพนธ์]. ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2552.
อาภรณ์ ส่องแสง, และคณะ. การเปรียบเทียบสมรรถภาพการผลิต คุณภาพซาก คุณภาพเนื้อและการยอมรับของผู้บริโภคต่อไก่แดงสุราษฎร์ธานี และไก่คอล่อนที่เลี้ยงในการผลิตเชิงพาณิชย์และการเสริมเนื้อในยางพาราทดแทนกากถั่วเหลืองในสูตรอาหาร. มหาวิทยาลัยทักษิณ; 2558.
นวรัตน์ ผอบงา. ผลของเนื้อในเมล็ดยางพาราเพื่อเป็นแหล่งของกรดไขมันลิโนเลอิกและลิโนเลนิกต่อประสิทธิภาพการสืบพันธุ์ในโคนมสาว [วิทยานิพนธ์]. ปริญญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยขอนแก่น; 2559.
ฉัตรชัย แกวพิลา, และคณะ. พัฒนานวัตกรรมไขมันไหลผ่านกระเพาะรูเมนโดยใช้น้ำมันเมล็ดยางพาราเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการสืบพันธุ์ในแม่โคเนื้อ สมรรถนะการผลิต และคุณภาพซากโคขุน. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน; 2564.
เทิดชัย เวียรศิลป์, และคณะ. ผลการใช้กากเมล็ดยางพาราเลี้ยงสุกร. ศูนย์วิจัยและฝึกอบรมการเลี้ยงสุกรแห่งชาติ; ม.ป.ป.
จุฑารัตน์ พรหมพฤกษ์. ผลของการใช้เนื้อในเมล็ดยางพาราทดแทนกากถั่วเหลืองในอาหารต่อสมรรถภาพการผลิตและลักษณะซากในสุกรขุน (25–95 กก.) [วิทยานิพนธ์]. ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2551.
ปิ่น จันจุฬา, และคณะ. การใช้ประโยชน์ของเนื้อในเมล็ดยางพาราและกากเนื้อในเมล็ดปาล์มน้ำมันเพื่อทดแทนกากถั่วเหลืองในอาหารแพะ. คณะทรัพยากรธรรมชาติ, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2551.
ไชยยันต์ ไชยยะ, และคณะ. การผลิตถ่านกัมมันต์จากเปลือกเมล็ดยางพาราโดยใช้การกระตุ้นด้วยไอน้ำ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ; 2551.
ไชยยันต์ ไชยยะ, และคณะ. อิทธิพลของสารกระตุ้นที่มีต่อหมู่ทำหน้าที่และประสิทธิภาพในการดูดซับของถ่านกัมมันต์จากเปลือกเมล็ดยางพารา. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ; 2552.
วราวุฒิ สงวนพิมพ์. การดูดซับฟีนอลจากสารละลายน้ำโดยใช้ถ่านกัมมันต์ที่เตรียมจากเปลือกเมล็ดยางพารา [วิทยานิพนธ์]. ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา; 2562.
ประชาสันติ ไตรยสุทธิ์, และคณะ. การผลิตไบโอดีเซลจากน้ำมันเมล็ดยางพาราโดยวิธีกรด-เอสเตอร์ริฟิเคชั่นและด่าง-ทรานเอสเตอร์ริฟิเคชั่น. ใน: การประชุมเชิงวิชาการเครือข่ายพลังงานแห่งประเทศไทยครั้งที่ 3. 23–25 พฤษภาคม 2550; กรุงเทพฯ. 2550. หน้า 1–6.
พัชราภร ภาเรือง. การผลิตไบโอดีเซลจากน้ำมันเมล็ดยางพารา [วิทยานิพนธ์]. ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี; 2550.
วรุณี ลิ่มมั่น. การผลิตไบโอดีเซลจากน้ำมันเมล็ดยางพาราด้วยเครื่องปฏิกรณ์แบบไม่ใช้พลังงานความร้อน [วิทยานิพนธ์]. ปริญญาวิศวกรรมศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี; 2552.
ไชยยันต์ ไชยยะ. การผลิตน้ำมันชีวภาพจากเปลือกและกากเมล็ดยางพาราด้วยกระบวนการไพโรไลซีส. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ; 2554.
ศศิวมล วุฒิกนกกาญจน์, และคณะ. การสังเคราะห์ไบโอดีเซลประเภทเอทิลเอสเทอร์จากน้ำมันเมล็ดยางพาราและน้ำมันสบู่ดำโดยใช้ตัวเร่งปฏิกิริยาแบบวิวิธพันธ์จากเปลือกหอยแครง. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ; 2557.
อธิยา คงเซ็น. การผลิตไบโอดีเซลจากน้ำมันเมล็ดยางพาราที่มีกรดไขมันอิสระสูงโดยปฏิกิริยาทรานเอสเทอร์ริฟิเคชั่นที่ใช้ตัวเร่งปฏิกิริยาแบบวิวิธพันธ์ [วิทยานิพนธ์]. ปริญญาวิศวกรรมศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี; 2557.
พรทิพย์ เดชพิชัย. การศึกษาศักยภาพของเมล็ดยางพาราเพื่อใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตเชื้อเพลิงไบโอดีเซลในเขตภาคใต้. คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต; 2558.
ณรงค์ หูชัยภูมิ, นิรุติ อ่อนสลุง. การศึกษาสมรรถนะและความเสียหายของชิ้นส่วนเครื่องยนต์จากเงื่อนไขการใช้งานจริงสำหรับเครื่องยนต์ดีเซลขนาดเล็กที่ใช้เชื้อเพลิงไบโอดีเซลจากเมล็ดยางพารา. ใน: การประชุมวิชาการเครือข่ายวิศวกรรมเครื่องกลแห่งประเทศไทยครั้งที่ 35. 20–22 กรกฎาคม 2564; นครปฐม. 2564. หน้า 157–165.
กิตติชาติ เผ่าพงษ์ไพบูลย์, และคณะ. การพัฒนาสมบัติทางกลและทางกายภาพของถ่านอัดแท่งจากเมล็ดยางพาราโดยผสมกับกะลามะพร้าวเพื่อใช้เป็นพลังงานทางเลือก. วารสารวิศวกรรมศาสตร์และนวัตกรรม. 2566;16(1):158–167.
วรรณวิไล ไกรเพ็ชร์, ภรณี ศรีรมรื่น. การผลิตดีเซลชีวภาพจากน้ำมันเมล็ดยางพารา. วารสารวิศวกรรมศาสตร์ มศว. ม.ป.ป.;1(1):8–15.
จิราภรณ์ เบญจประกายรัตน์. เครื่องจักรกลการเกษตร เล่ม 2. คณะวิศวกรรมศาสตร์, สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง; 2543.
สุรเจษฐ์ ก้อนจันทร์, นลิน เพียรทอง. การศึกษาความเป็นไปได้ในการผลิตลูกหินขัดข้าวแบบใหม่ที่ใช้วัสดุทดแทน. วารสารวิชาการวิศวกรรมศาสตร์ ม.อบ. 2551;1(1):43–53.
สุรพงศ์ บางพาน, สุขอังคณา ลี. การเปรียบเทียบประสิทธิภาพระหว่างลูกหินขัดข้าวที่ขึ้นรูปด้วยหินกากเพชรและหินเขี้ยวหนุมาน. วารสารวิชาการวิศวกรรมศาสตร์ ม.อบ. 2551;1(1):33–42.
