การปรับปรุงประสิทธิภาพกระบวนการผลิตเพื่อลดความสูญเปล่าและเพิ่มคุณภาพผลิตภัณฑ์เครื่องปั้นดินเผา กรณีศึกษา ชุมชนเครื่องปั้นดินเผาปากห้วยวังนอง จังหวัดอุบลราชธานี

Abstract

งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการผลิตเครื่องปั้นดินเผาของชุมชนปากห้วยวังนอง จังหวัดอุบลราชธานี คณะผู้วิจัยได้ลงพื้นที่ศึกษาสภาพปัญหาจริงและวิเคราะห์สาเหตุของปัญหาจากแผนภูมิก้างปลา รวมถึงวิเคราะห์ความสูญ
เปล่าทั้ง 7 ประการ นำมาจัดเรียงลำดับความสำคัญ ด้วยแผนภูมิพาเรโต พบว่าการเกิดของเสีย(defect) จากกระบวนการเผาส่งผลกระทบต่อกระบวนการผลิตมากที่สุด เนื่องจากการเผาต้องใช้ความร้อนอุณหภูมิสูง ทำให้ครกดินเกิดการแตกร้าว คณะผู้วิจัยได้ทำการออกแบบชั้นวางครกผึ่งลมและออกแบบวิธีการจัดเรียงครกใหม่โดยแบ่งช่วงเวลาในการจัดเรียงครกเข้าเตาเผา แบ่งกลุ่มช่วงเวลาในการผึ่งลมของครก หลังจากนั้นเรียงครกเข้าเตาโดยกำหนดให้ครกที่มีความชื้นน้อยที่สุดวางให้ใกล้หัวเตา ส่วนครกที่มีความชื้นมากกว่าจัดเรียงเข้ามาข้างในให้อยู่ตรงกลางเตาเพราะครกที่มีความชื้นมากเมื่อถูกความร้อนจะทำให้เกิดการแตกร้าวได้ง่ายกว่าครกที่มีความชื้นน้อยกว่า ผลลัพธ์ที่ได้พบว่า จากเดิมก่อนปรับปรุงกระบวนการเผาครกจะเกิดของเสีย ประมาณ 10% ของจำนวนครกทั้งหมดต่อเตาคือ ประมาณ 3,500 ชิ้นต่อการเผาต่อครั้งหรือประมาณ 350 ชิ้นหลังปรับปรุงเกิดของเสียลดลงเหลือ 3% ของจำนวนครกทั้หมดต่อเตา หรือประมาณ 105 ชิ้น นอกจากนี้คณะผู้วิจัยได้ทำการออกแบบฝาปิดเครื่องบดดิน เนื่องจากในขณะบดดิน
เครื่องบดดินจะมีความแรงจากการหมุนทำให้ดินกระเด็นออกมาจากเครื่อง หลังจากที่สร้างฝาปิดเครื่องขณะบดดินสามารถลดความสญูเปล่าจากการเคลื่อนไหวที่ไม่จำเป็น
รวมถึงการผลิตที่ไม่เหมาะสมลงไปได้