การพัฒนาโครงข่ายโลจิสติกส์ทางการท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติที่ยั่งยืน

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบของการขนส่งนักท่องเที่ยวระหว่างเส้นทางท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติในจังหวัดอุบลราชธานี และหารูปแบบของโลจิสติกส์ท่องเที่ยวสีเขียวที่เหมาะสมที่สุดภายใต้เงื่อนไขและข้อจำกัดที่มีในด้านสิ่งแวดล้อมและต้นทุนการเดินทาง ผู้วิจัยได้เลือกแหล่งท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติในจังหวัดอุบลราชธานีมา 3 แห่งมาทำการศึกษา ได้แก่ อุทยานแห่งชาติภูจอง-นายอย อุทยานแห่งชาติผาแต้ม และอุทยานธรณีผาชัน-สามพันโบก เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยแบบบันทึกข้อมูลทุติยภูมิและโปรแกรมตารางคำนวณ ผลการวิจัยพบว่ารูปแบบของการขนส่งนักท่องเที่ยวระหว่างเส้นทางท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติในจังหวัดอุบลราชธานีมีจำนวน 46 แบบ โดยรูปแบบโครงข่ายโลจิสติกส์ทางการท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติที่เหมาะสมที่สุดภายใต้เงื่อนไขและข้อจำกัดที่มีในด้านต่าง ๆ ได้แก่ (1) รูปแบบการเดินทางท่องเที่ยวไปยังอุทยานแห่งชาติภูจอง-นายอยที่เหมาะสมที่สุดคือรูปแบบที่ 4 ซึ่งมีต้นทุนในการเดินทาง 600 บาท และมีปริมาณการปลดปล่อยคาร์บอนฟุตพริ้นต์ต่อคนเท่ากับ 3.4714 กิโลกรัมคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า (2) รูปแบบการเดินทางท่องเที่ยวไปยังอุทยานแห่งชาติผาแต้มที่เหมาะสมที่สุดคือรูปแบบที่ 2 ซึ่งมีต้นทุนในการเดินทาง 680 บาท และมีปริมาณการปลดปล่อยคาร์บอนฟุตพริ้นต์ต่อคนเท่ากับ 2.3903 กิโลกรัมคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า (3) รูปแบบการเดินทางท่องเที่ยวไปยังอุทยานธรณีผาชัน-สามพันโบกที่เหมาะสมที่สุดคือรูปแบบที่ 4 ซึ่งมีต้นทุนในการเดินทาง 1,120 บาท และมีปริมาณการปลดปล่อยคาร์บอนฟุตพริ้นต์ต่อคนเท่ากับ 4.5510 กิโลกรัมคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า