การเพิ่มประสิทธิภาพของเครื่องบรรจุหลอดบีบสำหรับเครื่องสำอางโดยการประยุกต์ใช้เครื่องมือคุณภาพ

Main Article Content

พูลพิศ นามปั่น
สุภาวดี ธีรธรรมากร
สมบัติ ทีฆทรัพย์

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการศึกษาหาสาเหตุของปัญหาหลอดเสียและปรับปรุงกระบวนการบรรจุเครื่องสำอางของเครื่องบรรจุหลอดบีบอัตโนมัติโดยใช้เครื่องมือคุณภาพเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของกระบวนการผลิต วิธีการวิจัยประกอบด้วยการศึกษากระบวนการผลิตผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางหลอดรีโดยใช้หลักการ 3 จริง การเก็บรวบรวมข้อมูลของเสียด้วยแผ่นตรวจสอบ การวิเคราะห์ข้อมูลของเสียเพื่อจัดลำดับความสำคัญของปัญหาโดยใช้แผนภูมิพาเรโต การวิเคราะห์สาเหตุของปัญหาด้วยแผนภูมิก้างปลา และดำเนินการพิสูจน์สาเหตุโดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์ปัญหาโดยการตั้งคำถาม 5W1H และเทคนิคการออกแบบการทดลองแบบแฟคทอเรียลเต็มรูปแบบ สำหรับ 3 ปัจจัย (8 การทดลอง) และทำการทดลองซ้ำอีกครั้งรวม 16 การทดลอง เพื่อหาปัจจัยในการปรับตั้งเครื่องจักรที่ทำให้เกิดของเสียน้อยที่สุด ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่ทำให้เกิดของเสียอันเนื่องมาจากเครื่องบรรจุ คือ ความเร็วเครื่องบรรจุ และรูปแบบการรองรับหลอด หลังจากที่มีการปรับปรุงการทำงานของเครื่องบรรจุ พบว่า ของเสียลดลงมากกว่า ร้อยละ 90 โดยเหลือเพียงร้อยละ 0.09 ของจำนวนการผลิต เมื่อเทียบกับ ร้อยละ 2.14 ก่อนการดำเนินการแก้ไข ค่าดัชนีวัดความสามารถของกระบวนการผลิต ทั้งค่าดัชนีวัดศักยภาพของกระบวนการในระยะยาว (Pp) และค่าดัชนีวัดสมรรถนะของกระบวนการในระยะยาว (Ppk) หลังการปรับปรุงมีค่ามากกว่า 1 ซึ่งแสดงถึงความสามารถของกระบวนการผลิตที่เพิ่มสูงขึ้น นอกจากนี้ ค่าประสิทธิภาพของกระบวนการผลิตที่วัดได้หลังการปรับปรุงจาก 30.67 ชั่วโมง ลดลงเหลือ 21.82 ชั่วโมง เพิ่มขึ้นอย่างมากถึงประมาณร้อยละ 71

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
นามปั่น พ., ธีรธรรมากร ส. ., & ทีฆทรัพย์ ส. . (2021). การเพิ่มประสิทธิภาพของเครื่องบรรจุหลอดบีบสำหรับเครื่องสำอางโดยการประยุกต์ใช้เครื่องมือคุณภาพ. วารสารข่ายงานวิศวกรรมอุตสาหการไทย, 7(1), 32–41. สืบค้น จาก https://ph02.tci-thaijo.org/index.php/ienj/article/view/242056
ประเภทบทความ
Research and Review Article

เอกสารอ้างอิง

[1] International Trade Administration. Thailand - Personal Care and Beauty Products. [Internet]. 2019. [cited 2020 August 11]. Available from: https://www.export.gov/apex/article2?id=Thailand-personal-care-and-beauty-products.
[2] วีรพงษ์ เฉลิมจิระรัตน์. การแก้ปัญหาแบบ QC
วิธีการแก้ปัญหาในงานตามแบบฉบับญี่ปุ่น.
(พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริม
เทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น). 2548.
[3] จุไรรัตน์ ลาธุลี. การลดของเสียในกระบวนการผลิตสวิตซ์ควบคุมกระจกมองข้างไฟฟ้า ด้วย กิจกรรมกลุ่มคิวซีซี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิศวกรรมศาสตรมหาบัญฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา. 2559.
[4] จิราพิสิฐ ไชยอารีกุล. การลดเวลาสูญเปล่าจากการเปลี่ยนผลิตภัณฑ์ของเครื่องบรรจุหลอดอัตโนมัติ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. 2550.
[5] ปิยมน โกศลชัย. การลดปริมาณของเสียใน
กระบวนการผลิต เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ และ
ลดต้นทุน กรณีศึกษา บริษัท ผู้ผลิตถุงบรรจุนม จำกัด. (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตร
มหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา. 2559.
[6] อฐิลักษณ์ เตียวติ, บุญชัย แซ่สิ้ว และศุภชัย วรรัตน์. การปรับปรุงกระบวนการผลิตเพื่อลดของเสียในกระบวนการผลิตโดยใช้หลักควบคุมคุณภาพ 7 อย่าง (7QC Tool) กรณีศึกษาการผลิตขึ้นรูปพลาสติกด้วยระบบสุญญากาศ. การประชุมวิชาการช่วยงานวิศวกรรมอุตสาหกรรม 30-31 ตุลาคม 2557. สมุทรปราการ .2557.
[7] ศุภวัชร์ เมฆบูรณ์และจีรวัฒน์ ปล้องใหม่. การลดของเสียในกระบวนการผลิตโพลิเมอร์โซลิด คาปาซิเตอร์. วิศวกรรมสารเกษมบัณฑิต, 7(1), 105-123. 2560.
[8] ปรัชญา พละพันธ์. คู่มือวิเคราะห์และจัดการ
ข้อมูลสถิติด้วย Minitab ฉบับมืออาชีพ (พิมพ์
ครั้งที่ 1). นนทบุรี: ไอดีซี พรีเมียร์. 2560.
หน้า 167.
[9] มงคล เหล่าวราพันธุ์. ชัชวาล มงคล. สุธี ประ
จงค์ศักดิ์. ลินดา นาคโปย. การปรับปรุง
ประสิทธิภาพกระบวนการผลิตสินค้าสีสเปรย์.
วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยอลงกรณ์ในพระ
บรมราชูปถัมภ์ สาขาวิทยาศาสตร์และ
เทคโนโลยี. ปีที่ 1 ฉบับที่ 3(กันยายน-
ธันวาคม). 2561 หน้า 143-152.