การลดเวลาในกระบวนการประกอบปะเก็นโลหะ

Main Article Content

ศุภพัฒน์ ปิงตา

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและปรับปรุงกระบวนการประกอบปะเก็นโลหะ ของบริษัทกรณีศึกษาแห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ในกลุ่มบริษัทขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์เป็นหลัก โดยบริษัทผลิตสินค้าเป็นแบบตามคำสั่งซื้อของลูกค้า (Make to order) ซึ่งมีผลิตภัณฑ์ที่หลากหลาย จากการเก็บข้อมูลเบื้องต้นพบว่า บริษัทดังกล่าวขาดการปรับปรุงระบบการทำงานเป็นระยะเวลานาน ไม่มีเวลามาตรฐานการทำงาน ซึ่งแต่ละกระบวนการใช้เวลาการทำงานที่แตกต่างกัน โดยเฉพาะการประกอบปะเก็นโลหะเข้าด้วยกันซึ่งเป็นชิ้นส่วนที่มีคำสั่งซื้อมากที่สุด จึงใช้เวลาในการผลิตนาน ทั้งนี้สาเหตุเกิดมาจากไม่มีอุปกรณ์ช่วยในการประกอบปะเก็น ทางคณะผู้วิจัยจึงได้วิเคราะห์และปรับปรุงการทำงานโดยการออกแบบอุปกรณ์ช่วยในการประกอบขึ้นมาใหม่ โดยออกแบบให้สามารถทำงานได้ง่าย และรวดเร็ว เพื่อลดเวลาในกระบวนการประกอบลง หลังจากการนำอุปกรณ์เข้ามาช่วยในกระบวนการประกอบปะเก็นโลหะ พบว่าลดลง ซึ่งก่อนการแก้ไขใช้เวลา 22.88 วินาที หลังการปรับปรุงใช้เวลาเพียง 7.12 วินาที โดยลดลงไป 15.76 วินาที  คิดเป็น  68.88  เปอร์เซ็นต์

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ปิงตา ศ. (2021). การลดเวลาในกระบวนการประกอบปะเก็นโลหะ. วารสารข่ายงานวิศวกรรมอุตสาหการไทย, 7(1), 68–78. สืบค้น จาก https://ph02.tci-thaijo.org/index.php/ienj/article/view/243421
ประเภทบทความ
Research and Review Article

เอกสารอ้างอิง

[1] สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม, รายงานสถานการณ์SME ปี2562 ,ข้อมูลจาก https://www.sme.go.th/th/ download.php? modulekey=215 (วันที่สืบค้นข้อมูล 12 มิถุนายน 2563.
[2] วิภูษิต จันทร์มณี,การบริหารต้นทุนเพื่อการอยู่รอดขององค์กร, Automotive Navigator, สถาบันยานยนต์ ,ฉบับเดือน เมษายน –มิถุนายน 2563.

[3] Mario Coccia, The Fishbone Diagram to Identify, Systematize and Analyze the Sources of General Purpose Technologies, Journal of Social and Administrative Sciences, Vol. 4(4), 2017. pp. 291-303.
[4] รัชต์วรรณ กาญจนปัญญาคม, การศึกษางานอุตสาหกรรม, กรุงเทพฯ: ท้อป; 2550.
[5] วันชัย ริจิรวนิช, การศึกษาการทำงาน หลักการและกรณีศึกษา, สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ พิมพ์ครั้งที่ 8 พ.ศ. 2555.
[6] โสภิดา จรเด่น, และพรโพยม วรเชฐวราวัตร์, การเพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน : กรณีศึกษากลุ่มตัดเย็บเสื้อผ้าศูนย์สงเคราะห์และฝึกอาชีพสตรีภาคใต้จังหวัดสงขลา (in Thai), Proceedings of Industrial Engineering Network Conference 2016, 7 – 8 July 2016, Khon Kaen, Thailand.
[7] วัฒนชัย ประสงค์, พิทักษ์ พนาวัน, และสุเนตร มูลทา, การปรับปรุงผลิตภาพการผลิตโดยใช้ระบบการผลิตแบบเซลลูล่าร์ในการผลิตพัดลม (in Thai), Proceedings of Industrial Engineering Network Conference 2016, 7 – 8 July 2016, Khon Kaen, Thailand.
[8] พิศุทธ์ พงศ์ชัยฤกษ์, การศึกษาเวลาโดยตรงเพื่อการวัดผลงานของคนงาน, วารสารวิชาการอุตสาหกรรมศึกษา, ปีที่ 6 ฉบับที่ 1 มกราคม - มิถุนายน 2555, หน้า 12 – 21.
[9] Phillip Marksberry and David Parsley, Managing the IE (Industrial Engineering) Mindset: Aquantitative investigation of Toyota’s practical thinking shared among employees, Journal of Industrial Engineering and Management, Vol 4(4), 2011. pp. 771 - 799.
[10] Mildrend Montoya-Reyes, Alvaro González-Angeles, Ismael Mendoza-Muñoz, Margarita Gil-Samaniego-Ramos and Juan Ling-López , Method Engineering to Increase Labor Productivity and Eliminate Downtime, Journal of Industrial Engineering and Management, Vol 13(2), 2020. pp. 321 - 331.
[11] Gbemileke A. Ogunranti and Ayodeji E. Oluleye, Minimizing Waste (Off-cuts) Using Cutting Stock Model:The Case of One Dimensional Cutting Stock Problem inWood Working Industry, Journal of Industrial Engineering and Management, Vol 9(3), 2016. pp. 834 - 859.
[12] กนกนภา บุญส่งประเสริฐ และก้องภู นิมานันท์, การปรับปรุงผลติภาพกระบวนการผลิตเส้นก๋วยเตี๋ยว กรณีศึกษา: โรงงานผลิตเส้นก๋วยเตี๋ยว,วารสารวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ฉบับที่ 26(3) กันยายน – ธันวาคม 2562, หน้า 1 – 13.
[13] คลอเคลีย วจนะวิชากร, การลดความสูญเปล่าเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการผลิตไม้กวาดทางมะพร้าว กรณีศึกษาวิสาหกิจชุมชนบ้านบุ่งหวาย จังหวัดอุบลราชธานี ,วารสารวิชาการวิศวกรรมศาสตร์ ม.อบ., ปีที่ 13 ฉบับที่ 1 มกราคม – มิถุนายน 2563, หน้า 141 – 152.
[14] มาโนช ริทินโย, กัมปนาท ถ่ายสูงเนิน, จิตติวัฒน์ นิธิกาญจนธาร, อนุชิต คงฤทธิ์ และ ภรณี หลาวทอง, การพัฒนาชุดปรับระยะเส้นไหมยืนในกระบวนการทอผ้าไหมด้วยเทคนิค ECRS ,วารสารวิชาการวิศวกรรมศาสตร์ ม.อบ., ปีที่ 13 ฉบับที่ 1 มกราคม – มิถุนายน 2563, หน้า 173 – 183.
[15] ชยันต์ คำบรรลือ, ธันย์นรี พรไพรเพชร และไกรสร วงษ์ปู่ , การเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการตัดกระยาสารท กลุ่มวิสาหกิจชุมชนขนมไทยบ้านตาก, วารสารวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา,ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 กรกฎาคม – ธันวาคม 2562, หน้า 45 – 53.
[16] วชิระ มีทอง, การออกแบบจิ๊กและฟิกซ์เจอร์, กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น); 2551.