การออกแบบ สร้าง และทดสอบโครงสร้างปีกของอากาศยานไร้คนขับระยะใกล้
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ในภารกิจการบินลาดตระเวนและสำรวจหาข่าว ชิ้นส่วนสำคัญที่ทำให้อากาศยานเดินทางไปในอากาศได้คือปีก ดังนั้นงานวิจัยนี้ได้ทำการศึกษารูปแบบและการออกแบบปีกของอากาศยานไร้คนขับด้วยการแผนแบบปีกอากาศยานเพื่อเลือกรูปทรงของแพนอากาศของปีก ทำการจำลองความแข็งแรงด้วยวิธี ไฟไนต์เอลิเมนต์ พิจารณาเลือกวัสดุเชิงประกอบทั้งผ้าใยแก้ว ผ้าใยคาร์บอน โฟม และไม้บัลสา รวมทั้งการวางตัวของเส้นใยให้ตรงกับทิศทางในระบบอ้างอิงเฉพาะที่และรวม ภายใต้ทฤษฎีการเสียหายไซวู เมื่อได้แบบของปีกแล้วจึงสร้างปีก รวมทั้งการสร้างชุดทดสอบที่ประกอบด้วยตัวประกับและสาแหรกสำหรับกระจายโหลดเพื่อทำการทดสอบโครงสร้างปีกตามมาตรฐาน EAA ติดตั้งอุปกรณ์ตรวจวัดระยะการโก่งปีกอากาศยานที่สร้างสามารถรับภารกรรมได้มากกว่าสามเท่าของน้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด
Article Details
- เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนายเรืออากาศ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง กองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
- บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนายเรืออากาศถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนายเรืออากาศ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ หรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรณ์จากวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนายเรืออากาศ ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
[2] ปริพนธ์ สุขพิมาย และคณะ. โครงการวิจัยและพัฒนาอากาศยานไร้คนขับยุทธวิธีระยะประชิด. ประชุมวิชาการระดับชาติ “นายเรือวิชาการ 58”. 26 -28 สิงหาคม 2558. สัตหีบชลบุรี, 2558.
[3] ตรีทศ สนแจ้ง. ยุทธศาสตร์กองทัพอากาศปี 2558, 2558.
[4] D.GAY. Matériaux Composites. 6th Ed.. Paris: Lavoisier Hermés, 2015.
[5] ณัฐพล นิยมไทย. โปรแกรมสำเร็จรูปการแผนแบบอากาศยาน Paksin. โครงการวิจัยและพัฒนาอากาศยานไร้คนขับ สกว. และสวพ.กห., 2547.
[6] D.P. Raymer. Aircraft Design:A Conceptual Approach. Washington D.C.: AIAA Inc., 1992.
[7] O.C. Zienkiewicz and others. The Finite Element Method Set. 6 th Ed. Vol.2. Elsevier Ltd., 2005.
[8] E.Careera. Theories and Finite Elements for Multilayered, Anisotropic, Composite Plates and Shells. Arch. Comput. Meth. Engng, 9(2): 87-140, 2002.
[9] วีระศักดิ์ อุดมกิจเดชา. อุตสาหกรรมสิ่งทอไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2544.
[10] ฉัตรินทร์ สุนสิน และคณะ. การทดสอบโมเมนต์ดัดเพื่อหาสมบัติทางกลของไม้อัดสำหรับโครงสร้างแซนด์วิชผสมระหว่างไม้อัดกับกระดาษรังผึ้ง. Me-Nett 2013. 16 – 18 ตุลาคม 2556 . พัทยา ชลบุรี, 2556.
[11] http://www.fiberglassindustries.com. สืบค้นเมื่อ 22 มิถุนายน 2559.
[12] O.Schrenk. Schrenk’s Method Distributed Load A Simple Approximation Method for Obtaining the Spanwise Lift Distribution. NACA. Washington D.C., 7(4): 118-120, 1940.
[13] Pedro Ponces Camanho. Failure Criteria for Fibre-Reinforced Polymer Composites. DEMEGI, 2002.
