ความหลากหลายและการใช้ประโยชน์พื้นบ้านพืชวงศ์ขิงในอำเภอแกดำ จังหวัดมหาสารคาม
คำสำคัญ:
ความหลากหลาย, พืชวงศ์ขิง, การใช้ประโยชน์พื้นบ้านบทคัดย่อ
ศึกษาความหลากหลายและการใช้ประโยชน์พื้นบ้านพืชวงศ์ขิงในอำเภอแกดำ จังหวัดมหาสารคาม โดยศึกษาระหว่าง เดือนตุลาคม พ.ศ. 2560 ถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2561 พบพืชวงศ์ขิงจำนวน 14 ชนิด ได้แก่ ว่านมหาเสน่ห์ (Alpinia mutica Roxb.) ข่าบ้าน (A. galanga L.) ข่าตาแดง (A. siamensis K. Schum.) กระชาย (Boesenbergia rotunda (L.) Mansf.) กระเจียวแดง (Curcuma angustifolia Roxb.) ขมิ้น (C. longa L.) กระเจียวขาว (C. singularis Gagnep.) ว่านดอกทอง (Elettariopsis wandokthong Picheans & Yupparach) ดาหลา (Etlingera elatior (Jack) R. M. Sm) ดอกเข้าพรรษา (Globba schomburgii C. H. Wright) มหาหงส์ (Hedychium coronarium J. Koenig) ขิง (Zingiber officinale Roscoe) ไพล (Z. montanum (Koenig) Link ex Dietr.) และอีทือ (Z. Zerumbet (L.) Sm.) รายงานการใช้ประโยชน์พืชวงศ์ขิง 6 ด้าน ได้แก่ ด้านการประกอบอาหารและเครื่องเทศ (ร้อยละ 49.25) ยารักษาโรค (ร้อยละ 25.44) ไม้ประดับ (ร้อยละ 9.02) สีย้อมผ้า (ร้อยละ 4.89) การประกอบพิธีกรรม (ร้อยละ 7.89) และพืชเศรษฐกิจ (ร้อยละ 4.14) ส่วนของพืชที่นำมาใช้ประโยชน์ ได้แก่ เหง้า (ร้อยละ 40) ลำต้นเหนือดิน (ร้อยละ 20) ช่อดอก (ร้อยละ 20) ราก (ร้อยละ 10) และทั้งต้น (ร้อยละ 10)
References
พวงเพ็ญ ศิริรักษ์. (2551). การศึกษาพืชวงศ์ขิง (Zingiberaceae) ในประเทศไทย. NUScience, 5(2), 119 – 128.
พัชรียา บุญกอแก้ว. (2556). บัญชีรายการทรัพย์สินชีวภาพพืชวงศ์ขิง. สำนักงานพัฒนาเศรษฐกิจจากฐานชีวภาพ (องค์การมหาชน)
สุรพล แสนสุข, ปิยะพร แสนสุข และณชยุต จันท์โชติกุล. (2560). ความหลากหลายและการใช้ประโยชน์พื้นบ้านของพืชวงศ์ขิง ในจังหวัดหนองคายประเทศไทย. วารสารวิทยาศาสตร์ มข., 45(3), 574-594.
สำนักงานหอพรรณไม้ กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธ์ุพืช. (2557). ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย เต็ม สมิตินันทน์ (ฉบับแก้ไข เพิ่มเติม). กรุงเทพฯ: สำนักงานหอพรรณไม้ สำนักวิจัยการอนุรักษ์ป่าไม้และพันธุ์พืชกรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่า และพันธ์ุพืช.
Larsen, K. and Larsen, S. S. (2006). Gingers of Thailand. Queen Sirikit Botanic Garden, Chiamg Mai, Thailand.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของคณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎร้อยเอ็ด และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว