การจัดลำดับความสำคัญของโครงการลงทุนก่อสร้างและปรับปรุงถนนในจังหวัดสงขลา
Main Article Content
บทคัดย่อ
ถนนเป็นระบบขนส่งหลักในประเทศไทย รองรับความต้องการในการเดินทาง เชื่อมต่อ อำนวยความสะดวกประชาชนและพัฒนาเศรษฐกิจโดยรวมของประเทศ ซึ่งมีหน่วยงานของรัฐคอยกำกับดูแล จังหวัดสงขลาเป็นหนึ่งในเมืองเศรษฐกิจที่สำคัญของประเทศ ที่มีจำนวนโครงการถนนมากเป็นอันดับสองของภาคใต้ และมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ซึ่งมีความแตกต่างจากงบประมาณรายจ่ายแผนงานบูรณาการพัฒนาด้านคมนาคมที่มีอยู่อย่างจำกัด และลดลงอย่างต่อเนื่องในแต่ละปี ทำให้มีผลต่อการพัฒนาและบำรุงรักษาทุกโครงการที่รับผิดชอบให้ครอบคลุมทั้งหมด ส่งผลให้หน่วยงานต้องตัดสินใจเลือกลงทุนโครงการถนนที่เหมาะสมและเกิดประโยชน์สูงสุด บทความนี้ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจลงทุนของโครงการถนนในจังหวัดสงขลาจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ประกอบด้วย กรมทางหลวง กรมทางหลวงชนบท และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น โดยการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญที่มีความรู้ ประสบการณ์ทำงานเกี่ยวกับโครงการถนน โดยพิจารณาตามลักษณะการดำเนินการก่อสร้างใหม่ และปรับปรุงถนนเดิม โดยมีปัจจัย ด้านวิศวกรรม ด้านเศรษฐศาสตร์ ด้านการเมืองและนโยบาย และด้านสังคมและสิ่งแวดล้อม เป็นปัจจัยหลักในการพิจารณา และใช้วิธีกระบวนการลำดับชั้นเชิงวิเคราะห์แบบคลุมเครือ (Fuzzy Analytic Hierarchy Process: FAHP) ในการช่วยวิเคราะห์ความคลุมเครือของกระบวนการตัดสินใจ และนำน้ำหนักความสำคัญมาให้คะแนนเพื่อจัดลำดับโครงการที่ดำเนินการ ผลการศึกษาพบว่า ทั้งสามหน่วยงานให้ความสำคัญกับปัจจัยด้านวิศวกรรมเป็นอันดับหนึ่ง เฉลี่ยร้อยละ 34.73 และให้ความสำคัญกับปัจจัยอื่นๆ โดยมีความสำคัญเฉลี่ย ด้านเศรษฐศาสตร์ร้อยละ 23.25 ด้านการเมืองและนโยบายร้อยละ 21.07 และด้านสังคมและสิ่งแวดล้อมร้อยละ 20.96 ตามลำดับ และจากความเห็นเฉลี่ยของผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดพบว่า การลงทุนโครงการก่อสร้างและปรับปรุงถนนเพื่อพัฒนาพื้นที่ที่อยู่อาศัยและสถานที่ราชการมีความสำคัญเป็นลำดับแรก ก่อนพื้นที่พาณิชยกรรม คลังสินค้าและอุตสาหกรรม พื้นที่ชนบทและเกษตรกรรม พื้นที่อนุรักษ์ สงวน สันทนาการและสิ่งแวดล้อม ตามลำดับ ทำให้ได้แนวทางในการวางแผนตัดสินใจลงทุนดำเนินการโครงการก่อสร้างและปรับปรุงถนนในจังหวัดสงขลาที่เหมาะสม
Article Details
เอกสารอ้างอิง
[2] กองพัฒนาและส่งเสริมการบริหารงานท้องถิ่น. การจัดทำแผนพัฒนาถนนในความรับผิดชอบขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร: 2562.
[3] สำนักบำรุงทาง กรมทางหลวงชนบท. โครงข่ายทางหลวงชนบท สำหรับงบประมาณ ๒๕๖๒. 2560.
[4] สำนักบริหารบำรุงทาง กรมทางหลวง. ระบบสารสนเทศโครงข่ายทางหลวง. Roadnet Central Road Database. เข้าถึงได้จาก: www.roadnet2.doh.go.th
[เข้าถึงเมื่อวันที่ 4 มิถุนายน 2562]
[5] Sa-ngeumram V. การตัดสินใจ. เข้าถึงได้จาก: www.gotoknow.org/posts/496198 [เข้าถึงเมื่อวันที่ 4 มิถุนายน 2562]
[6] อภิรดี สรวิสูตร. การตัดสินใจแบบหลายหลักเกณฑ์: เปรียบเทียบแนวคิดและวิธีระหว่าง SAW AHP และ TOPSIS. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์. 2559;8(2): 180-192.
[7] เชิดสกุล สะอาด. การศึกษาการจัดลำดับความสำคัญทางหลวงชนบทด้วยวิธี Fuzzy Multiple Attribute Decistion Making Method. คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 2561.
[8] Chen YC, Lien H,Tzeng GH, Yang LS. Fuzzy MCDM approach for selecting the bestenvironment-watershedplan. In Applied Soft Computing. 2011. p. 265-275.
[9] Chang DY. Applications of the extent analysis method on fuzzy AHP. European Journal of Operational Research. 1996;95(3): 649–655.
[10] Buckley JJ. Fuzzy hierarchicalcal analysis. In Fuzzy Sets System V1. 1985; 233-247.
[11] Ayhan MB. A Fuzzy AHP approach for supplier selection problem: a case study in a Gearmotor Company. International Journal of Managing Value and Supply Chains (IJMVSC). 2013;4(3): 11-23.
[12] ปราโมทย์ ลือนาม. การจัดลำดับความสำคัญของเกณฑ์ด้วยกระบวนการลำดับชั้นเชิงวิเคราะห์แบบฟัซซี : แนวความคิดและการประยุกต์. วารสารการจัดการสมัยใหม่. 2556;11(1): 2-12.
[13] เมทินี จงไพบูลย์. การจัดลำดับความสำคัญของผลการดำเนินการ กิจกรรม และทฤษฎีบริหารจัดการองค์กรที่มีผลต่อการบริหารจัดการซัพพลายเชนที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน. คณะวิศวกรรมศาสตร์, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 2558.
[14] Neeraj ST, Neha V, Manoj M. Industrail sustainability analysis using AHP and integrated. International Journal of Engineering Sciences & Research. 2018: 134-145.
[15] นิธิเดช คูหาทองสัมฤทธิ. การคัดเลือกผู้ให้บริการโลจิสติกส์ที่เหมาะสมด้วยกระบวนการลำดับขั้นเชิงวิเคราะห์แบบฟัซซี: กรณีศึกษาโรงงานผลิตผลิตภัณฑ์ยาง. วารสารวิชาการ มทร. สุวรรณภูมิ. 2561;6(2): 182-193.
[16] Yashon O. Ouma, Opudo J, Nyambenya S. Comparison of Fuzzy AHP and Fuzzy TOPSIS for Road Pavement Maintenance Prioritization: Methodological Exposition and Case Study. Hindawi Publishing Corporation Advances in Civil Engineering .2015: 1-17.
[17] วิรัชญา จันพายเพ็ชร, ดวงพรรณ กริชชาญชัย. การออกแบบระบบสนับสนุนการตัดสินใจในการเลือกเส้นทางสำหรับการส่งออกยางพาราของประเทศไทย. การประชุมสัมมนาวิชาการด้านการจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทาน. 2552;(9): 331-342.
[18] Saaty TL. Decision Making: The Analytic Hierarchy Process. USA: RWS Publications; 1990.
[19] Kabir G, Hasin MAA. Comparative Analysis of Ahp and Fuzzy AHP Models for Multicriteria Inventory Classification. Internation Journal of Fuzzy Logic Systems. 2011;(1): 1-16.
[20] Peter J Mackie. Cost-Benefit Analysis in transport: UK Perspective. International Transport Forum OECD. 2010;(16): 1-25.
[21] Lee D, Han SJ, Kim DG. Evaluating prioritization of ASEAN highway network development using a fuzzy multiple attribute decision making method. Journal of Advanced Transportation. 2011;45(2): 129–142.
[22] Sahadev BB, Padma BS, Rabindra NS. Multi-criteria Evaluation for Ranking Rural Road Projects: Case study of Nepal. SR Journal of Mechanical and Civil Engineering (IOSR-JMCE). 2014;11(1): 53-65.
[23] กิติพงษ์ ประพันธ์อนุรักษ์, วชรภูมิ เบญจโอฬาร. การศึกษาเกณฑ์การคัดแยกทางหลวงชนบท. วิศวกรรมสาร มหาวิทยาลัยนเรศวร. 2558;10(2): 17-28.
[24] สำนักงานส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น จังหวัดสงขลา. จำนวนเว็บไซต์ในเครือข่ายจังหวัดสงขลา. เข้าถึงได้จาก: www.sk-local.go.th/network [เข้าถึงเมื่อวันที่ 4 มิถุนายน 2562].
[25] Yamane T. Statistics: An Introductory Analysis, 2nd Ed.. New York: Harper and Row; 1967.
[26] สำนักงานโยธาธิการและผังเมืองจังหวัดสงขลา. งานวางผังเมือง. เข้าถึงได้จาก: www.yotasongkhla.go.th/
news_cityplan/detail/7/. [เข้าถึงเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน 2562]
[27] บริษัท พิสุทธิ์ เทคโนโลยี จำกัด. โครงการวางและจัดทำ ผังเมืองรวมเมืองหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา (ปรับปรุงครั้งที่ 3). เข้าถึงได้จาก: www.hatyai-urbanplan.com/news/19การปิดประกาศตามสถานที่ต่างๆ-พื้นที่เมืองหาดใหญ่.html. [เข้าถึงเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน 2562]
[28] Transportation Research Board. Highway Capacity Manual; 2000.