ผลกระทบของถุงมือต่อแรงบีบมือในท่าทางใช้งานที่แตกต่างกัน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การทำงานในภาคอุตสาหกรรมและเกษตรกรรม ถุงมือเป็นอุปกรณ์ป้องกันภัยส่วนบุคคลอย่างหนึ่งที่นิยมใช้กันอย่างแพร่หลาย อย่างไรก็ตามการใช้ถุงมือแต่ละประเภทอาจจะส่งผลต่อความสามารถของมือ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบของการใช้ถุงมือต่อแรงบีบมือในท่าทางการใช้งานที่แตกต่างกัน โดยทำการศึกษาในกลุ่มตัวอย่างที่เป็นนักศึกษาจำนวน 40 คน (ชาย 20 คน และ หญิง 20 คน) อายุ 18-22 ปี ส่วนสูงเฉลี่ย 166.74 (±9.44) ซม. น้ำหนักเฉลี่ย 63.52 (±19.34) กก. ตัวแปรต้น คือ การใช้มือเปล่า และการใช้ถุงมือ 3 ประเภท ได้แก่ 1) ถุงมือผ้าฝ้ายไม่มีลาย 2) ถุงมือผ้าฝ้ายลายจุดทั่วฝ่ามือ 3) ถุงมือผ้าฝ้ายเคลือบยางทั้งฝ่ามือ และตัวแปรตาม คือ ค่าแรงบีบมือ (Grip strength) วัดด้วยเครื่องมือ Hand dynamometer โดยทำการวัด 3 ท่าทาง คือ ท่าทางยืดแขนตรง (180 องศา) ท่าทางงอแขน (90 องศา) และ ท่าทางยกแขนสูง (45 องศา) ทำการวัดทั้งมือข้างที่ถนัดและไม่ถนัด ผลการศึกษาพบว่า ค่าเฉลี่ยของแรงบีบมือของการใช้มือเปล่าของมือทั้ง 2 ข้างจะให้ค่าสูงกว่าเมื่อมีการใช้ถุงมือ โดยของมือข้างที่ถนัดท่าทางยืดแขนตรงได้ 29.3 กก.รองลงมาคือ ท่าทางยกแขนสูงได้ 27.9 กก.และท่าทางงอแขนได้ 27 กก. ซึ่งทั้งหมดมีค่าสูงกว่ามือข้างที่ไม่ถนัด (ร้อยละ 11.5-12.5) ท่าทางยืดแขนตรง (180 องศา) เป็นท่าที่มีแรงบีบมือสูงสุดทั้งการใช้มือเปล่าและใช้ถุงมือ การใช้ถุงมือผ้าฝ้ายเคลือบยางทั้งฝ่ามือจะทำให้ค่าแรงบีบมือข้างที่ถนัดลดลงร้อยละ 20.6-22.2 แต่เมื่อใช้ถุงมือผ้าฝ้ายลายจุดทั่วฝ่ามือจะทำให้ค่าแรงบีบมือข้างที่ถนัดลดลงเพียงร้อยละ 8.4-9.9 จากการวิเคราะห์ทางสถิติด้วย paired t-test โดยทำการทดสอบค่าแรงบีบมือของมือเปล่ากับการใช้ถุงมือแต่ละประเภท พบว่า โดยภาพรวมจะพบค่าเฉลี่ยของแรงบีบมือมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p-value < 0.01) อย่างไรก็ตามเมื่อวิเคราะห์ในแต่ละเพศ พบว่า ในกลุ่มตัวอย่างเพศชาย ค่าเฉลี่ยของแรงบีบมือในการใช้ถุงมือผ้าฝ้ายลายจุดทั่วฝ่ามือในท่าทางงอแขน 90 องศา ไม่พบว่ามีความแตกต่างกับการใช้มือเปล่าอย่างมีนัยสำคัญ (p-value > 0.01) จากผลการทดลองทำให้ได้ทราบระดับผลกระทบของการใช้ถุงมือต่อความสามารถของมือ ดังนั้นผู้ปฏิบัติงานจึงควรให้ความสำคัญกับการเลือกใช้ถุงมือที่เหมาะสมเพื่อให้สามารถใช้งานมือได้อย่างมีประสิทธิภาพ และสามารถลดปัญหาการเกิดความล้าในการใช้มือลงได้
Article Details
เอกสารอ้างอิง
M. Z. Ramadan. The Effects of Industrial Protective Gloves and Hand Skin Temperatures on Hand Grip Strength and Discomfort Rating. International Journal of Environmental Research and Public Health. 2017; 14(12):1506.
วิทชย เพชรเลียบ และ วลัญชยา เขตบํารุง. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้อุปกรณ์คุ้มครองความปลอดภัยส่วนบุคคลของเกษตรกรอายุ 50 ปีขึ้นไป ตำบลพุดซา อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารของสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 จังหวัดนครราชสีมา. 2565;28(1): 16-26.
ดิษฐพล ใจซื่อ และ เกษราวัลณ์ นิลวรางกูร. การดูแลตนเองของแรงงานเก็บขยะ. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ 2560;35(1): 37-45.
A. Muralidhar, R. R. Bishu, and M. S. Hallbeck. The development and evaluation of an ergonomic glove. Applied Ergonomics, 1999;30(6): 555–563.
J. Pollard, W. Porter, A. Mayton, X. Xu, and E. Weston. The effect of vibration exposure during haul truck operation on grip strength, touch sensation, and balance. International Journal of Industrial Ergonomics. 2017;57: 23–31.
A. Yu and S. Sukigara. Evaluation of the design and materials of anti-vibration gloves: Impact on hand dexterity and forearm muscle activity. Applied Ergonomics. 2022; 98: 103572
C. Zhao, K. W. Li, and C. Yi. Assessments of work gloves in terms of the strengths of hand grip, one-handed carrying, and leg lifting. Applied Sciences (Switzerland). 2021;11(18): 8294.
L. K. Sharma, M. K. Sain, and M. L. Meena. Analyzing the Effects of Industrial Protective Glove’s Material on Hand Grip Strength. in 3rd International Conference on Recent Innovations and Technological Development in Mechanical Engineering, ICRITDME 2020. 2022 : 237–245.
องุ่น สังขพงศ์ และ กลางเดือน โพชนา, การยศาสตร์และการประเมิน, สงขลา: คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 2556.
F. Tayyari and J. L. Smith, Occupational Ergonomics: Principles and applications. London, UK: Chapman & Hall, 1997.
K. Intaranont, S. Somnasaeng, P. Khokhajaikiat, and N. Chroenchai, Anthropometry and Physical Work of Agricultural and Industrial Populations in Northeast Thailand, USAID and Khon Kaen University, Bangkok, Thailand, Research report, Oct. 1991.
B. Wimer, T. W. McDowell, X. S. Xu, D. E. Welcome, C. Warren, and R. G. Dong. Effects of gloves on the total grip strength applied to cylindrical handles. International Journal of Industrial Ergonomic. 2010;40(5): 574–583.
นิวิท เจริญใจ. การออกแบบเชิงการยศาสตร์ สำหรับมีดตัดแต่งขิงดอง. สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.), 2546.
D. Langer, H. Melchior, and T. Mazor-Karsenty. Grip strength in healthy Israeli adults: Comparison to internationally reported normative data. Work. 2022;71(3): 787–794.
A. Alrashdan, A. M. Ghaleb, and M. Almobarek. Normative Static Grip Strength of Saudi Arabia’s Population and Influences of Numerous Factors on Grip Strength. Healthcare. 2021;9(12): 1647.
K. Baek, J.-T. Park, J. Hong, and K. Kwak. Hand grip strength for the working-age population in South Korea: Development of an estimation and evaluation model. International Journal of Industrial Ergonomics. 2023;94: 103398.
G. K. Singh and S. Srivastava. Grip strength of occupational workers in relation to carpal tunnel syndrome and individual factors. International Journal of Occupational Safety and Ergonomics. 2020;26(2): 296–302.
Y.-C. Ha, S.-C. Hwang, S.-Y. Song, C. Lee, K.-S. Park, and J.-I. Yoo. Hand grip strength measurement in different epidemiologic studies using various methods for diagnosis of sarcopenia: a systematic review. Eur Geriatr Med. 2018;9(3): 277–288.
R. Jain, K. B. Rana, and M. L. Meena. Effect of work experience and upper-limb muscle activity on grip strength of manual workers. International Journal of Occupational Safety and Ergonomics. 2023;29(1): 315 – 320.
