Effects of bio-extract on the germination of rice seed (Kiaw Ngu Glutinous Rice)
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study focused on effects of bio-extract on germination and growth of rice seed (Kiaw Ngu Glutinous Rice). Six ratios of the bio-extracts : distilled water were used as 0:1 (water control), 1:250, 1:500, 1:750 and 1:1000 v/v and the soaking length of 6, 9 and 12 hours were investigated. The germination test of the soaked rice seeds was carried out on three replicates from each treatment by Top of paper method. The result was found that the 1:250 v/v of the bio-extracts : distilled water (12 hours) and 1:750 v/v of the bio-extracts : distilled water (9 hours) showed the same highest germination percentage of 97.78%. And both ratios gave the germination index value of 9.77 and 10.42, respectively. Therefore, the two ratios were optimum for field emergence, germination test. The 1:750 v/v of the bio-extracts : distilled water (9 hours) represented both the high value of the germination percentage and germination index on field emergence (85.57% and 6.13 respectively). In addition, it gave the highest in the height, total fresh and dry weight of seedling.
Article Details
References
พายัพภูเบศวร์ มากกูล. การพัฒนาพันธุ์ ข้าวเหนียวเขี้ยวงู:จากธนาคารเชื้อพันธุ์สู่นาเกษตรกร. บทความในงานสัมมนาวิชาการกลุ่มศูนย์วิจัยข้าวภาคเหนือตอนบนและภาคเหนือตอนล่างประจำปี 2555. โรงแรม ท็อปแลนด์, พิษณุโลก. 25-26 เมษายน 2555. 257-277.
กองพัฒนาผลิตภัณฑ์ข้าว. ข้าวเหนียวเขี้ยวงู. กรมการข้าว กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก http://rakbankerd.com/agriculture/print.php?id=8183&s=tblplant. 2557.
กรมการข้าว. สถานการณ์การผลิตและการตลาดข้าวของโลก. กรุงเทพฯ. 2548.
พายับภูเบศวร์ มากกูล. วัฒนธรรมข้าวของ เก่าหรือของใหม่อย่างไรดีกว่ากัน. วารสารกสิกรปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (มี.ค.- เม.ย.2547). 2547. 2 : 6-14.
Bradford K.J. Manipulation of seed waterrelations via osmotic priming to improvegermination under stress conditions. Hortic. Sci. 1986. 21: 1105-1112.
สมเกียรติ สุวรรณคีรี. ปุ๋ยนํ้าชีวภาพหรือนํ้าสกัดชีวภาพ และการประยุกต์ในกลุ่มจุลินทรีย์ที่มีประสิทธิภาพ (อีเอ็ม) (ด้านการเกษตรและสิ่งแวดล้อม). สถานีวิจัยเกษตรเขตชลประทานศูนย์วิจัยเพื่อเพิ่มผลผลิตทางเกษตร. คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัย เชียงใหม่. 2547.
อานัฐ ตันโช. เกษตรธรรมชาติประยุกต์. พิมพ์ครั้งที่ 1. สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ. 2549.
Copeland L.O. and McDonald M.B. Principles of Seed Science and Technology. 3rd Ed. Chapman and Hall, New York. 1995.
กนก อุไรสกุล. การกระตุ้นเมล็ดข้าวให้งอกด้วยสมุนไพร. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้ จาก https://www.gotoknow.org/posts/116 031. 2555.
มนฑนา รุจิระศักดิ์, พรศิลป์ สีเผือก และ พิทยา เกิดนุ่น. การใช้น้ำหมักรกหมูในการเพิ่มคุณภาพของเมล็ดพันธุ์ข้าว. รายงานการประชุมทางวิชาการเมล็ดพันธุ์พืชแห่งชาติ ครั้งที่ 7. โรงแรมท็อปแลนด์, พิษณุโลก. 2553 : 118-124.
วนิดา สังข์ชื่น. การศึกษากระบวนผลิตและประสิทธิภาพปุ๋ยน้ำหมักต่อการผลิตข้าวของเกษตรกรในอำเภอบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยา- ศาสตร์มหาบัณฑิต (สาขาเทคโนโลยีการผลิตพืช). คณะเทคโนโลยีการเกษตร. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. 2554.
ศูนย์ประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ. น้ำหมักชีวภาพ. ศูนย์ประเมินผล สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้ จาก http://www3.oae.go.th/rdpcc/images/filesdownload/km/Knowledge/productions/2.6.pdf. 2560.
สำนักงานปศุสัตว์เขต 9 กรมปศุสัตว์. การทำน้ำสกัดชีวภาพ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้ จากhttp://region9.dld.go.th/index.php? option=com_content&view=article&id=161:2011-02-11-22-17-38&catid=55:2011-02-01-23-09-45&Itemid=83. 2554.
ISTA.International Rules for Seed Testing Edition 2011. International Seed Testing Assoication (ISTA). CH-Switzer land. 2011.
ชื่นจิต แก้วกัญญา และ พนิดา หนูกลาง. ผลของวันปลูกที่มีต่อคุณภาพเมล็ดพันธุ์ถั่วแลบแลบ. แก่นเกษตร 42 ฉบับพิเศษ 1. 2557. 395-402.
เฉลิม เรืองวิริยะชัย. การศึกษาฮอร์โมนพืชในน้ำหมักชีวภาพจากผลไม้เพื่อพริกอินทรีย์. มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ขอนแก่น. 2552.
สุพรชัย มั่งมีสิทธิ์. รายงานประสบการณ์ การใช้จุลินทรีย์ที่มีประสิทธิภาพในวิถีการผลิตของชุมชนบางขุนไทร: กรณีทำนาโดยการใช้ปุ๋ยโบกาฉิ.สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 2547.
ณัฐมณ ขวัญไชย. การเปรียบเทียบคุณภาพน้ำหมักชีวภาพที่ผลิตจากอัตราส่วนของวัสดุและวิธีการที่ต่างกัน. ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต (สาขาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม). มหาวิทยาลัยศิลปากร. 2556.
Karssen C.M., Zaorski S., Kepczynski J. and Groot S.P.C. Key role for endogenous gibberellins in the control of seed germination. Ann Bot. 1989. 63: 71-80.
Kucera B., Cohn M.A., Leubner-Metzger G. Plant hormone interactions duringseed dormancy release and germination. Seed Sci Res. 2005. 15 : 281-307.
ภิรมณ์ สุวรรณสม. การวิเคราะห์ปริมาณธาตุอาหารและกรดจิบเบอเรลลิก (จีเอ3) ในน้ำหมักชีวภาพ. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท, มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 2551.
ประยูร เจริญขุน. น้ำหมักปลีกล้วยใช้แทจิบเบอเรลลิน (Gibberellin) ช่วยกระตุ้นการออกดอก ยืดช่อ ชะลอการเก็บเกี่ยวในไม้ผล. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้ จาก http://rakbankerd.com/agriculture/print.php?id=8183&s=tblplant. 2557.
อภิญญ์ คุ่ยชูชีพ. การใช้น้ำมะพร้าวเป็นส่วนผสมของน้ำสกัดชีวภาพเพื่อเป็นอาหารเสริมในการผลิตถั่วเหลือง. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต (การจัดการสิ่งแวดล้อม). คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม. สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์.2554.
อนันท์ เชาว์เครือ, ญาณิกา ไหละครบุรี, โชติรส คุณมี, ชวันรัส สันทอง และ สุภาวดี ฉิมทอง. การประเมินได้ของเศษเหลือจากสับปะรด. แก่นเกษตร 42 (ฉบับพิเศษ). 2557. 1 : 304.
Herrera C.M., Medrano M. and P. Bazaga. Comparative spatial genetics and epigenetics of plant populations: heuristic value and a proof of concept. Mol. Ecol. 2016. 25 : 1653-1664.
วันชัย จันทร์ประเสริฐ. สีรรวิทยาเมล็ดพันธุ์. ภาควิชาพืชไร่นา. คณะเกษตรมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. กรุงเทพฯ. 2538.
สุเทวี ศุขปราการ และ ประเสริฐ ประภานภสินธุ์. การกระตุ้นการงอกของเมล็ดพันธุ์พริกด้วยวิธีhydropriming. วารสารวิทยาศาสตร์เกษตร. 2545. 33(4-5) : 141-148.