Isolation and Screening of Trichoderma spp. from Bamboo Soil in Nam Tok Yong National Park, Nakhon Si Thammarat Province for Inhibition of Phytophthora palmivora (Butler) Butler
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
In this study, five isolates of Trichoderma species were isolated from bamboo soil in Nam Tok Yong National Park by soil dilution plate method using Martin’s medium. Antagonistic activity assay of all isolates of Trichoderma species were carried out by using dual culture plate technique against Phytophthora palmivora, a causative agent of root and stem rot disease of durian. Trichoderma sp. NTY111, NTY211, NTY212, NTY214 and NTY311 were found to inhibit the mycelium growth of plant pathogen with the percentage of 82.33, 81.15, 69.38, 69.35 and 41.10, respectively, when compare to the antifungal activity of Trichoderma harzianum (commercial strain). However, the inhibition of fungal mycelia of commercial strain did not significantly different (P<0.05) from the isolates NTY111 and NTY211.
Article Details
References
เชษฐา กวางทอง. 2541. การใช้เทคโนโลยีการผลิตทุเรียนของเกษตรกรในจังหวัดจันทบุรี : ศึกษาเฉพาะกรณีอำเภอขลุง จังหวัดจันทบุรี. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ธรรมศักดิ์ สมมาตย์. 2532. การควบคุมโรคโคนเน่ารากเน่าของทุเรียนด้วยเทคนิคโรคพืช, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. เอกสารประกอบการบรรยาย: เทคนิคและกลยุทธ์ในการต่อสู้โรคทุเรียนและพริกไทย. สมาคมนักโรคพืชแห่งประเทศไทย.
Ferrin, D.M. and Kabashima, J.N. 1991. In vitro insensitivity to metalaxyl of isolates of Phytophthora citricola and P. parasitica from ornamental host in southern California. Plant Dis. 75: 1041-1044.
จิระเดช แจ่มสว่าง จิตนา ชะนะ เฉลิมลาภ ช่วยประสิทธิ์ สุพรรณี ชีววิริยะกุล และวรรณวิไล เกษนรา. 2533.การประเมินประสิทธิภาพของเชื้อ Trichoderma harzianum ในการควบคุมโรคเน่าสเคลอโรเทียมของข้าวบาร์เลย์ในสภาพไร่โดยชีววิธี. การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 28: 163-171.
สุภาพร อวรัญ จิระเดช แจ่มสว่าง อำไพวรรณ ภราดร์นุวัฒน์ และรวี เสริฐภักดี. 2537. การใช้ส่วนผสมของผงเชื้อราไตรโคเดอร์มา ร่วมกับสารเคมีควบคุมเชื้อราในการควบคุมโรครากและโคนเน่าของกล้าทุเรียน ซึ่งเกิดจากเชื้อราไฟทอพทอร่า พาล์มมิโวร่า. การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. ครั้งที่ 32: 162-179.
เกศิณี แก้วมาลา และสมบัติ ศรีชูวงค์. 2552. ประสิทธิผลของเชื้อราปฎิปักษ์ Trichoderma sp. ต่อการควบคุมโรคแอนแทรคโนสของถั่วเหลืองในระยะต้นอ่อน. วารสารเกษตร. 25(3): 229-236.
อรรถกร พรมวี. 2551. การคัดเลือกและพัฒนาเชื้อรา Trichoderma spp. ที่แยกได้จากดินขุยไผ่เพื่อใช้ควบคุมโรคเน่าระดับดินและส่งเสริมการเจริญเติบโตของคะน้า. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตมหาบัณฑิต.มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุวิตา แสไพศาล วีระศักดิ์ ศักดิ์ศิริรัตน์ และพรเทพ ถนนแก้ว. 2549. การโคลนยีนไคติเนสจากเชื้อรา Trichoderma sp. ไอโซเลตที่มีประสิทธิภาพในการควบคุมเชื้อรา Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici สาเหตุโรคเหี่ยวเหลืองของมะเขือเทศ. วารสารวิทยาศาสตร์เกษตร. 37(6): 1021-1024.
จิระเดช แจ่มสว่าง กณิษฐา สังคะหะ และวรรณวิไล เกษนรา. 2536. การใช้เชื้อราไตรโคเดอร์มาร่วมกับปุ๋ยหมักเพื่อควบคุมเชื้อ Sclerotium rolfsii สาเหตุโรคโคนเน่าของมะเขือเทศ. [Online]
Availablehttp://www.google.co.th/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=3&ved=0CDoQFjAC&url=http%3A%2F%2Frde.biotec.or.th23. มีนาคม 2555.
Intana, W. 2003. Selection and development of Trichoderma spp. for high glucanase, antifungal metabolite producing and plant growth promoting isolates for biological control of cucumber damping-off caused by Pythium spp. Unpublished doctoral dissertation, Kasetsart University, Faculty of Agriculture, Department of Plant Pathology.
ปัญจมา กวางติ๊ด และสมศิริ แสงโชติ. 2545. การจัดการโรคผลเน่าของทุเรียน (Durio Zibethinus Murr.) ที่เกิดจากเชื้อรา Phytophthora palmivora (Butl.) Butl. วารสารวิทยาศาสตร์เกษตร. 33: 6 (พิเศษ), 45-48.
อารีรัตน์ เทียนขาว. 2550. ประสิทธิภาพของเชื้อรา Trichoderma sp.ในการยับยั้งเชื้อรา Curvularia eragrostidis และควบคุมโรคดอกจุดสนิมของกล้วยไม้สกุลหวาย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วิโรจน์ สิมพร. 2553. การใช้ Trichoderma sp. และ Bacillus sp. ในการควบคุมเชื้อรา Colletotrichum capsici สาเหตุโรคแอนแทรคโนสของพริก. SciMath คลังความรู้สู่ความเป็นเลิศ. [Online]
Availablehttp://www.scimath.org/project/show/992. 19 มีนาคม 2555.
Vidic, M. and Jasnic, S. 2011. Soybean diseases. In J. Miladinovic, M. Hrustic, and Vidic, M. (Eds.), Soybean. NoviSad-Becej: Institute of field and vegetable crops. Sojap rotein. pp.398-403.
Adejumo, T.O. 2005. Crop protection Strategies for major diseases of cocoa, coffee and cashew in Nigeria. Afr. J. Biotechnol. 4(2): 143-150.
Adebola, M.O. and Amadi, J.E. 2012. Studies on Penicillium digitatum, Botryodiploidia thaeobromiae, Alternaria tenuis and Trichoderma harzianum for biocontrol of Phytophthora palmivora Cocoa black pod disease pathogen. American-Eurasian J. Agronomy. 5(2): 30-34.
Suhanna, A., Norhanis, Y. and Hartinee, A. 2013. Application of Trichoderma spp. To control stem end rot disease of mango var. Harumanis. J. Trop. Agric. and Fd. Sc. 41(1): 159-168.
Inbar, J., M. Abramsky, D. Cohen and I. Chet.1994. Plant growth enhancement and disease control by Trichoderma harzianum in vegetable seedlings grown under commercial conditions. Eur. J. Plant Patho. 100 (5): 337-346.
Ousley, M.A., J.M. Lynch and J.M. Whipps.1994. The effects of addition of Trichoderma inocula on flowering and shoot growth of bedding plants. Sci. Hortic. 5: 147-159.
Rabeendran, N., D.J. Moot, E.E. Jones and A. Stewart. 2000. Inconsistent growth. promotion of cabbage and lettuce from Trichoderma isolates. N.Z. Plant Prot. 53: 143-146.
วิรัตน์ ภูวิวัฒน์ และเกษม สร้อยทอง. 2542. ผลของเชื้อรา Trichoderma hazianum ต่อการเจริญเติบโตของรากผักกาดหัว. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า. 17(2): 63-68
อภิสิทธิ์ ชิตวณิช อรรถกร พรมวี และสมชาย ชคตระการ. 2551. ประสิทธิภาพของเชื้อรา Trichoderma sp. ที่แยกได้จากดินปลูกพืชในฟาร์มเกษตรของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ในการส่งเสริมการเจริญเติบโตของปอโมโรเฮยะ. วารสารวิทยาศาสตร์เกษตร. 39(3): 238-241.
อรรถกร พรมวี สมชาย ชคตระการ วาริน อินทนา และจิระเดช แจ่มสว่าง. 2549. ศักยภาพของเชื้อรา Trichoderma harzianu สายพันธุ์ CB-Pin-01 ชนิดสดต่อการส่งเสริมการเจริญเติบโตของคะน้า.วารสารวิทยาศาสตร์. 37(3) (พิเศษ): 149-152.
Watanabe, N. 1993. 3P moting effect of Trichoderma sp. on seed germination and plant growth in vegetables. Memoirs of the Institute of Sciences and Technology, Meiji University. 32(2): 9-17.
จิระเดช แจ่มสว่าง. 2549. การควบคุมโรคพืชโดยชีววิธี.นครปฐม: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน, คณะเกษตรกำแพงแสน, ภาควิชาพืชศาสตร์.
Johnson, L.F. and Curl, E.A. 1972. Methods for research on the ecology of soil-borne plant pathogens. Burgess Publishing Co., Minneapolis, MN.
วาริน อินทนา มนตรี อิสรไกรศีล ศุภลักษณะณ์ เศรษฐสกุลชัย ประคอง เย็นจิตต์ และทักษิณ สุวรรณโน. 2550. ประสิทธิภาพของเชื้อราไตรโคเดอร์มา ฮาซิเอนั่ม สายพันธุ์กลายในการยับยั้งการเจริญของเส้นใยและการลดประมาณเชื้อราไฟทอพทอร่า พาล์มมิโวร่าในสวนทุเรียน. วิทยาสารกำแพงแสน. 5(3): 1-9.
ขจรเกียรติ ธิปทา จิรพรรณ โสภี และพิภัทร เจียมพิริยะกุล. 2533. การคัดเลือกเชื้อรา Trichoderma spp. เพื่อการควบคุมเชื้อรา Pythium spp. สาเหตุโรคเน่าคอดิน. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้, คณะผลิตกรรมการเกษตร, ภาควิชาอารักขาพืช.
มาลัยพร เชื้อบัณฑิต. 2548. ความหลากหลายของเชื้อราปฏิปักษ์ Trichoderma spp. ในแปลงผลิตเมล็ดพันธุ์มะเขือเทศ และการประยุกต์ใช้ในการควบคุมโรคพืชโดยชีววิธี. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.