การเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการผลิตฆ้อง 9 จูม กรณีศึกษา ชุมชนถิ่นฐานทำฆ้องบ้านคอนสาย จังหวัดอุบลราชธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการผลิตฆ้อง 9 จูม จาก แผนภูมิกระบวนการไหล (Flow Process Chart) เวลาที่ใช้ในแต่ละขั้นตอนกับระยะทางที่ใช้ในการเคลื่อนที่ พบว่ากระบวนการผลิตฆ้องมีทั้งหมด 29 ขั้นตอน นำมาสู่แผนภูมิ Why-Why แสดงความสัมพันธ์ระหว่างปัญหากับสาเหตุทั้งหมดที่เป็นไปได้รวมไปถึงวิเคราะห์ความสูญเปล่า(7 wastes) พบว่ามีปัญหาจากขั้นตอนการทำงานมากเกินไป วิธีการทำงานซับซ้อน และเวลาที่ใช้ในการตัดขอบฆ้องมากเกินไป ผู้ศึกษาใช้เทคนิคการปรับปรุงงาน (ECRS) มาประยุกต์ใช้ออกแบบวิธีการแก้ไขคือ ขั้นตอนการวัดขนาดเส้นรอบวงของแผ่นเหล็กส่วนหน้า เป็นขั้นตอนที่มีการทำงานมากเกินไป ใช้หลักการปรับปรุงงานให้ง่ายขึ้น (Simplify)นำสูตรทางคณิตศาสตร์มาใช้คำนวณหาความยาวรอบรูป แล้วจัดทำเป็นแผ่นป้ายมาตรฐานกำหนดความยาวเส้นรอบวงกลมของฆ้องแต่ละขนาดตามลำดับ พบว่ามีประสิทธิภาพในการทำงานเพิ่มขึ้น 100% ส่วนขั้นตอนการวัดขนาดแผ่นเหล็กส่วนขอบฆ้อง เป็นวิธีการทำงานซับซ้อน ใช้หลักการรวมขั้นงานหลายๆส่วนเข้าด้วยกัน (Combine) ตีเส้นกำหนดแถบสีขนาดขอบฆ้องแต่ละขนาดให้เท่ากับขนาดแผ่นเหล็กมาตรฐาน เพื่อใช้เป็นแนวในการตีเส้นความกว้างของขอบฆ้อง สามารถลดรอบเวลาในการทำงานได้ 57.68% และขั้นตอนการตัดแผ่นเหล็กส่วนขอบฆ้อง เป็นขั้นตอนที่ใช้ทั้งเวลาและการเคลื่อนไหวในการตัดขอบฆ้องมากเกินไป ปรับปรุงโดยใช้หลักการทำงานให้ง่ายขึ้น (Simplify) สร้างอุปกรณ์เข้ามาช่วยในการทำงาน หลังจากการปรับปรุงแก้ไข สามารถลดรอบเวลาในการทำงานลงได้ 48.42% จากการปรับปรุงวิธีการทำงานทั้ง 3 ขั้นตอนในกระบวนการผลิตสามารถลดความสูญเปล่าและเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานจากเดิมคิดเป็น 41.46%
คำสำคัญ
ฆ้อง 9 จูม ประสิทธิภาพ ความสูญเปล่า
Article Details
เอกสารอ้างอิง
[2] วิจิตร ตัณฑสุทธิ์, วันชัย ริจิรวนิช, จรูญ มหิทธาฟองกุล, และชูเวช ชาญสง่าเวช, การศึกษาการทํางาน, พิมพ์ครั้งที่ 3, กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2539.
[3] ฮิโตชิ โอกุระวิเชียร เบญจวัฒนาผล และสมชัย อัครทิวา, Why-Why Analysis เทคนิคการวิเคราะห์อย่างแก่นถึงเพื่อปรับปรุงสถานประกอบการ, กรุงเทพฯ: สมาคมสงเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น), 2545.
[4] คลอเคลีย วจนะวิชากร, ปานจิต ศรีสวัสดิ์, และวรัญญู ทิพย์โพธิ์. 2559. การปรับปรุงประสิทธิภาพกระบวนการผลิตเพื่อลดความสูญเปล่าและเพิ่มคุณภาพผลิตภัณฑ์เครื่องปั้นดินเผา กรณีศึกษา ชุมชนเครื่องปั้นดินเผาปากห้วยวังนอง อุบลราชธานี. วารสารวิชาการ วิศวกรรมศาสตร์ ม.อบ. 9(2).38-46.
[5] คลอเคลีย วจนะวิชากร, เชษฐ์ ศรีไมตรี, และปานจิต ศรีสวัสดิ์. 2559.แนวทางการแก้ปัญหาการผลิตหวดนึ่งข้าวเหนียวอัตโนมัติ กลุ่มจักสานชุมชนบ้านหนองขอน อุบลราชธานี.วารสารวิชาการ วิศวกรรมศาสตร์ ม.อบ.9(1).48-60.
[6] นุชสรา เกรียงกรฎ. 2556. การศึกษางานอุตสาหกรรม (พิมพ์ครั้งที่ 3) อุบลราชธานี โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
[7] นิวัฒน์ เดชอำไพ และกาญจนา เศรษฐนันท์. 2557. การเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการผลิตชุดชั้นในสตรี โดยประยุกต์ใช้แนวคิดการผลิตแบบลีน. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 7(2): 13-27.
[8] สุภาภรณ์ สุวรรณรังสี และเดชา พวงดาวเรือง .2555. การลดความสูญเปล่าของกระบวนการผลิตข้าวกล้องงอก กรณีศึกษา กลุ่มเกษตรกรบ้านจำปา จังหวัดสกลนคร. การประชุมวิชาการข่ายงานวิศวกรรมอุตสาหการ ประจำปี 2555, เพชรบุรี, ประเทศไทย, 17-19 ตุลาคม: 253-260.
[9] ธารชุดา พันธ์นิกุล, ดวงพร สังฆะมณี, และปรีดาภรณ์ งามสง่า. 2557 การปรับปรุงประสิทธิภาพในกระบวนการผลิตด้วยเครื่องมือทางวิศวกรรมอุตสาหการ กรณีศึกษา: โรงงานประกอบรถจักรยาน. การประชุมวิชาการข่ายงานวิศวกรรมอุตสาหการ ประจำปี 2557, สมุทรปราการ, ประเทศไทย, 30-31 ตุลาคม,
[10] จรวยพร แสนทวีสุข, ธน ทองกลม, วิภาดา ศรีหมื่น, และภัทรา สุขประเสริฐ. 2559. การประยุกต์ใช้เครื่องมือทางวิศวกรรมอุตสาหการในการเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต กรณีศึกษา กลุ่มผลิตไม้ตีพริก ชุมชนบ้านคำเจริญสุข. งานประชุมวิชาการระดับชาติ ม.อบ.วิจัย ครั้งที่ 10, มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 7 – 8 กรกฎาคม: 59-72.
[11] ไพศาล ลาภสมบูรณ์ชัย และณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์ .2558. การลดความสูญเปล่าในกระบวนการบรรจุหอมหัวใหญ่ โดยเทคนิคการผลิตแบบโตโยต้า: ศึกษาโรงงานถาวรการเกษตร, วารสารสุทธิปริทัศน์, ปีที่ 29 ฉบับที่ 92, ตุลาคม – ธันวาคม 2558: 218 – 235.
[12] ดุษฏี ปัตตัง เจตนา ทองเสก อมรพันธ์ จันทร์ทร และคลอเคลีย วจนะวิชากร. 2557. การลดความสูญเปล่าเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานร้านลำดวนอิฐประสาน. การประชุมวิชาการข่ายงานวิศวกรรมอุตสาหการ ประจำปี 2557, สมุทรปราการ, ประเทศไทย, 30-31 ตุลาคม.
[13] กมลรัตน์ ศรีสังข์สุข และณัฐชา ทวีแสงสกุลไทย. 2553. การลดความสูญเปล่าในกระบวนการผลิตสายเคเบิลขนาดเล็กโดยแนวทางลีนซิก ซิกซ์มา. วารสารวิศวกรรมศาสตร์.ปีที่ 2 ฉบับที่ 2 วิศวกรรมเทคโนโลยีไทย: 1 – 14.
