การศึกษาการบริหารความเสี่ยงความปลอดภัยของเครื่องบินขณะลงสนามบินตามมาตรฐานองค์กรการบินพลเรือนระหว่างประเทศ กรณีศึกษา พื้นทางวิ่งเปียก
Main Article Content
บทคัดย่อ
อุตสาหกรรมการขนส่งทางอากาศมีบทบาทสำคัญต่อระบบเศรษฐกิจของประเทศเป็นอย่างมาก องค์กรการบินพลเรือนระหว่างประเทศมีหน้าที่กำหนดและรักษามาตรฐานความปลอดภัยด้านการบินทั่วโลก จากข้อมูลอากาศอุบัติเหตุขององค์กรการบินพลเรือนระหว่างประเทศ ในปี 2016 พบว่า จำนวนอากาศอุบัติเหตุซึ่งมากกว่า 50% เกิดจากเครื่องบินออกนอกทางวิ่ง บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวทางการบริหารความเสี่ยงความปลอดภัยของเครื่องบินขณะลงสนามบินตามมาตรฐานองค์กรการบินพลเรือนระหว่างประเทศ กรณีศึกษาพื้นทางวิ่งเปียก ขั้นตอนการดำเนินการ มีการศึกษาแนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง และดำเนินการประเมินและนำเสนอแนวทางการบริหารความเสี่ยงความปลอดภัยของเครื่องบินขณะลงสนามบินตามมาตรฐานองค์กรการบินพลเรือนระหว่างประเทศ กรณีศึกษาพื้นทางวิ่งเปียก ผลการศึกษาพบว่า แนวทางการบริหารจัดการปฏิบัติการบินของเครื่องบินเมื่อพื้นทางวิ่งเปียก ได้แก่ (1) คำนวณหาความเร็วในการลงสนามบินของเครื่องบิน (2) การพิจารณาสภาพพื้นทางวิ่งของสนามบินปลายทาง (3) คำนวณหาความเร็วไฮโดรแพลนนิ่งแบบไดนามิก (4) พิจารณาความเร็วในการลงสนามบินของเครื่องบินมีค่ามากกว่าความเร็วไฮโดรแพลนนิ่งแบบไดนามิก ดังนั้นการลงสนามบินครั้งนี้เป็นการลงสนามบินในกรณีไฮโดรแพลนนิ่ง นักบินต้องระมัดระวังอันตรายจากไฮโดรแพลนนิ่ง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนายเรืออากาศ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง กองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
- บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนายเรืออากาศถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนายเรืออากาศ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ หรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรณ์จากวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนายเรืออากาศ ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
Airbus. (2022) Global Market Forecast 2021-2040. Retrieved on March 10, 2022, from https://www.airbus.com/en/
products-services/commercial-aircraft/market/global-market-forecast
Alexander T. Wells and Clarence C. Rodrigues. (2003). Commercial Aviation Safety.New York: McGraw-Hill.
Australian Transport Safety Bureau, (2009). Runway excursions. Retrieved on March 10, 2022, from https://flightsafety.org/
files/RERR/ATSB%20Report.pdf
Colin. C. (2021). The 3 Types of Hydroplaning and How to Prevent Them. Retrieved on December 21, 2021,
FAA. (2016). Pilot’s handbook of Aeronautical Knowledge. United States Department of Transportation, Federal
Aviation Administration, Oklahoma City.
Gleim. A. (2021). Hazards Associated with Hydroplaning. Retrieved on December 21, 2021, from Error! Hyperlink reference not valid.
International Civil Aviation Organization. (2012). Safety Management Manual (SMM) Third Edition. Retrieved
on October 1, 2020, from https://www.icao.int/sam/documents/rst-smsssp-13/smm_3rd_ed_advance.pdf
International Civil Aviation Organization. (2019). State of Global Aviation Safety. Retrieved on March 10, 2022,
from https://www.icao.int/safety/Documents/ICAO_SR_2019_29082019.pdf
International Civil Aviation Organization. (2022). Safety. Retrieved on March 10, 2022, from https://www.icao.int/
safety/Pages/default.aspx
MENTOUR PILOT. (2565) An analysis of air india flight IX-1344: Runway excursion. Retrieved on March 10, 2022,
from https://mentourpilot.com/an-analysis-of-air-india-flight-ix-1344-runway-excursion/
Royal Thai Air Force. (2014). 737-800 Flight Crew Operations Manual. Seattle Washington:The Boeing Company.
Shappell, S. A. & Wiegmann, D. A. (2003). A Human Error Approach to Aviation Accident Analysis. England,
Ashgate Publishing Limited.