Mathematical Model for Forecasting the Number of Tourists in Phanom Rung Historical Park Chaloem Phra Kiat District Buriram Province
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เพื่อการพยากรณ์จำนวนนักท่องเที่ยวในอุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง อำเภอเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดบุรีรัมย์โดยใช้ข้อมูลจำนวนนักท่องเที่ยวในอุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง ตั้งแต่เดือนตุลาคม พ.ศ. 2549 ถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2561 รวมทั้งสิ้น 144 ค่า ซึ่งข้อมูลถูกแบ่งออกเป็น 2 ชุดโดยที่ข้อมูลชุดที่ 1 ตั้งแต่เดือนตุลาคม พ.ศ. 2549 ถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2560 จำนวน 132 ค่า สำหรับศึกษาตัวแบบการพยากรณ์โดยใช้การพยากรณ์วิธีการถดถอยเชิงเส้น วิธีการถดถอยแบบพหุนามกำลังสอง วิธีการพยากรณ์โดยวิธีปรับเรียบเอ็กซ์โพเนนเชียล แบบวินเทอร์ และวิธีแยกองค์ประกอบแบบอนุกรมเวลา ส่วนข้อมูลชุดที่ 2 ตั้งแต่เดือนตุลาคม พ.ศ. 2560 ถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2561 จำนวน 12 ค่า นำมาใช้สำหรับการเปรียบเทียบความแม่นยำของค่าพยากรณ์ โดยใช้เกณฑ์ค่าเฉลี่ยความผิดพลาดสัมบูรณ์ และค่าเฉลี่ยของร้อยละ ความผิดพลาดสัมบูรณ์ ผลการศึกษาจากวิธีการพยากรณ์ทั้งหมดที่ได้ศึกษาพบว่า วิธีการพยากรณ์โดยวิธีปรับเรียบเอ็กซ์โพเนนเชียล แบบวินเทอร์ เป็นวิธีที่เหมาะสมมากที่สุด และแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เพื่อพยากรณ์จำนวนนักท่องเที่ยวในอุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง อำเภอเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดบุรีรัมย์ คือ
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีหากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ก่อนเท่านั้น
References
กิตตินันท์ ปะระเวสัง. (2560). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจของเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น อำเภอเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดบุรีรัมย์. สาขาวิชาสถิติประยุกต์ คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
ธนาวุฒิ ประกอบผล. (2555). ระเบียบวิธีเชิงตัวเลข. สาขาวิชาวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.
วชิรารักษ์ โอรสรัมย์ และวัชระ วงศา. (2562). แบบจำลองทางคณิตศาสตร์เพื่อพยากรณ์ ปริมาณขยะมูล ฝอยในเขตพื้นที่เทศบาลเมืองบุรีรัมย์. การประชุมวิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่ 3. : 1107-1118.
วรางคณา กีรติวิบูลย์. (2556).ตัวแบบการพยากรณ์จำนวนนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ที่มาท่องเที่ยวในประเทศไทย. วารสารวิทยาศาสตร์ มศว. 29 (2): 9-26.
ศิริลักษณ์ สุวรรณวงศ์. (2530). เทคนิคการพยากรณ์การวิเคราะห์อนุกรมเวลา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
อัจฉรา จันทร์ฉาย. (2557). เทคนิคการพยากรณ์เพื่อการจัดการ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Chen, W. (2012). Demand forecasting for last buy decisions of spare parts at Océ. Drienerlolaan: University of Twente. Bagheri, A., H. Midi, M.
Ganjali & S. Eftekhari. (2010). A Comparison of Various Influential Points Diagnostic Methods and Robust Regression Approaches: Reanalysis of Interstitial Lang Disease Data. Applied Mathematical Science, 4 (28) : 1367-1386.