การพัฒนาระบบสารสนเทศเพื่อจัดการศิลปวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น ตำบลบ้านแก่ง จังหวัดนครสวรรค์
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 2 ประการคือ 1) เพื่อพัฒนาระบบสารสนเทศเพื่อจัดการศิลปวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น ตำบลบ้านแก่ง จังหวัดนครสวรรค์ และ 2) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพการใช้งานระบบสารสนเทศเพื่อจัดการศิลปวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น ตำบลบ้านแก่ง จังหวัดนครสวรรค์ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้นำชุมชน และผู้นำท้องถิ่น ที่ใช้งานระบบสารสนเทศฯ จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) ระบบสารสนเทศเพื่อจัดการศิลปวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น ตำบลบ้านแก่ง จังหวัดนครสวรรค์ 2) แบบประเมินประสิทธิภาพการใช้งานระบบสารสนเทศฯ สถิติที่ใช้ คือ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า 1) ระบบสารสนเทศเพื่อจัดการศิลปวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น ตำบลบ้านแก่ง จังหวัดนครสวรรค์ สามารถบริหารจัดการข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับศิลปวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น สามารถค้นหาและแสดงข้อมูลศิลปวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น ได้อย่างสะดวกและรวดเร็ว โดยข้อมูลที่แสดงประกอบด้วย 3 รูปแบบ ได้แก่ ภาพถ่าย 2 มิติ วีดีโอ ไฟล์ PDF และแสดงตำแหน่งพิกัด เส้นทาง และแผนที่ศิลปวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่นออนไลน์ 2) ประสิทธิภาพการใช้งานระบบสารสนเทศเพื่อจัดการศิลปวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น ตำบลบ้านแก่ง จังหวัดนครสวรรค์ 5 ด้าน ได้แก่ ด้านตรงตามความต้องการของผู้ใช้ระบบ ด้านการทำงานได้ตามหน้าที่ของระบบ ด้านความง่ายต่อการใช้งานระบบ ด้านประสิทธิภาพของระบบ และด้านการรักษาความปลอดภัยของข้อมูลในระบบ เฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.74, S.D. = 0.44)
เอกสารอ้างอิง
กุลรภัส เทียมทิพร และสุทธิกร แก้วทอง. (2566). การพัฒนาระบบสารสนเทศประวัติศาสตร์ ศิลปะ วัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่นของกลุ่มชาติพันธุ์ในจังหวัดนครสวรรค์. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ, 13(1), 69-81.
กรมทรัพย์สินทางปัญญา. (2561). สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์. ค้นจาก https://www.ipthailand.go.th/th/gi-011/item/gi61100114.html
งามนิจ กุลกัน. (2556). การจัดการองค์ความรู้ทางวัฒนธรรมท้องถิ่นของตำบลอ้อมเกร็ด อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 14(25), 18-30.
ฐาปนีเพ็งสุข. (2562). วิเคราะห์และออกแบบระบบสารสนเทศเพื่องานธุรกิจ. ค้นจาก https://ms.udru.ac.th/dbms/assets/images/doc/6-8-64_SA_ookbee.pdf
ณัฐคมณ์ ไพศาลวัสยศ. (2563). การพัฒนาระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์สนับสนุนการทำนุบำรุง ศิลปวัฒนธรรมย่านฝั่งธนบุรี. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี, 14(2), 168–181.
นนทนันท์ แย้มวงษ์. (2564). การพัฒนาระบบฐานข้อมูลวัฒนธรรมท้องถิ่น ในเขตจังหวัดนนทบุรี. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 29(2), 49-75.
ปาณิก เสนาฤทธิไกร. (2564). Reliability Cronbach Alpha. ค้นจาก https://www.perforce.com/blog/qac/what-is-iso-25010#iso
พิเชษฐ์ สิงหเดช และปวีณา นัยนิตย์. (2563). ระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการงานด้านทำนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยนเรศวร. ค้นจาก https://nuir.lib.nu.ac.th/dspace/bitstream/123456789/4985/1 /PhichetSinghadet.pdf
มูหัมมัดสาเกร์ เร๊าะเเลบา. (2567). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการพัฒนาองค์กรสู่ความเป็นเลิศในยุคดิจิทัล. วารสารอินทนิลบริหารศาสตร์, 1(1), 97-112.
ลักษนันท์ พลอยวัฒนาวงศ์. (2559). ระบบฐานข้อมูลสารสนเทศมรดกภูมิปัญญาวัฒนธรรมท้องถิ่น จังหวัดสุพรรณบุรี. ค้นจาก https://research.rmutsb.ac.th/fullpaper/2559/2559240605127.pdf
วราวรรณ วงษ์บุตร. (2564). สถิติพื้นฐานสำหรับงานวิจัย. ค้นจาก https://nih.dmsc.moph.go.th/data/data/ 64/activity/10_8_64/WW_v1.pdf
ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม. (2565). ผ้าทอไทดำบ้านวังหยวก. ค้นจาก http://m-culture.in.th/album/view/197433/
สริญญา ศาลางาม. (2565). การประยุกต์ใช้วิธีอัลกอลิทึมแบบประหยัดและวิธีเชิงพันธุกรรมเพื่อแก้ปัญหาการหาเส้นทางการขนส่ง กรณีศึกษา บริษัทขนส่งน้ำแข็งแห่งหนึ่งในจังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 42(2), 58-64.
Britton, J. (2021). What Is ISO 25010.Retrieved from https://www.perforce.com/blog/qac/what-is-iso-25010#iso
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 Loei Rajabhat University

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์