ศึกษาสมบัติทางกายภาพของวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร เพื่องานหัตถอุตสาหกรรม ชุมชนบ้านถ้ำเสือ จังหวัดเพชรบุรี

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้เพื่อศึกษาวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างบริบทของงานหัตถอุตสาหกรรม สมบัติของวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรในพื้นที่ชุมชน และเพื่อทดลองวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร หาสมบัติทางกายภาพ และกระบวนการผลิตงานหัตถอุตสาหกรรมสำหรับชุมชนบ้านถ้ำเสือ จังหวัดเพชรบุรี จากข้อมูลปฐมภูมิที่ศึกษาพบว่าความสัมพันธ์ของชุมชนกับบริบทของงานหัตถอุตสาหกรรม คือวัฒนธรรมภูมิปัญญาทางเกษตรที่มีการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น และจากการเก็บข้อมูลการวิจัยแบบมีส่วนร่วม ผลที่ได้คือเศษวัสดุเหลือใช้จากพืชเศรษฐกิจในชุมชน ด้วยเศษวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรมีสมบัติของเยื่อทำเป็นกระดาษหรือขึ้นรูปเป็นผลิตภัณฑ์ โดยให้กาบกล้วย = A ให้ใบไผ่ = B และให้ใบสับปะรด = C ใช้สูตรการหาปริมาณตารางสามเหลี่ยม (Triaxial Blend Diagram) โซเดียมไฮดรอกไซด์ (NaOH) ร้อยละ 10-15 ของน้ำหนักแห้งต้มเยื่อ ผลที่ได้จากการทดลองจะแสดงสมบัติทางกายภาพในการเกิดวัสดุใหม่ ผลสรุปดังนี้ 1) ใช้ตัวอย่างแบบบาง (a) ตามมาตรฐานอ้างอิงมาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชนกระดาษเส้นใยพืชขนาด 45x85 เซนติเมตร ตามเลขหมายปฏิบัติการดังนี้ 1.1) น้ำหนักมาตรฐานทุกสูตรการทดลองโดยเฉลี่ยเท่ากับ 220 กรัม/ตารางเมตร 1.2) ความต้านทานแรงฉีกขาดแข็งแรงมากที่สุดคือสูตร 3(10a) มีค่า 1,962 มิลลินิวตัน ลำดับสองคือสูตร 1(8a) ค่าอยู่ที่ 1,907 มิลลินิวตัน และลำดับสามคือสูตร 6(13a) ค่าอยู่ที่ 1,467 มิลลินิวตัน และ 1.3) ความชื้นของกระดาษพบว่าอยู่ในเกณฑ์ปกติ คือระดับร้อยละที่ ±10 ซึ่งมีความสมบูรณ์สามารถนำไปพัฒนาต่อยอดเป็นผลิตภัณฑ์หรือบรรจุภัณฑ์ได้ตามคุณสมบัติของการใช้งาน 2) ผลสรุปสมบัติทางกายภาพหาความเหมาะสมของการขึ้นรูปและการทดลองการใช้กระดาษจากเส้นใยพืชพบว่า ลักษณะของสีมีความแตกต่างกัน การให้สีสันโทนน้ำตาลเทา สีสไตล์โทน และการเกิดลวดลายเหมาะสมกับกระบวนการผลิตงานพิมพ์แบบพิมพ์สกรีน หรือวิธีการใช้ตรายางขนาดใหญ่ และสามารถขึ้นรูปด้วยมือและเครื่องอัดความร้อนกึ่งอัตโนมัติที่อุณหภูมิ 140 องศาเซลเซียส ระยะเวลา 70 วินาทีต่อชิ้น มีความเหมาะสมสำหรับการนำไปต่อยอดเพื่อสร้างสรรค์งานหัตถอุตสาหกรรมสำหรับชุมชนได้