ความอ่อนไหวของพารามิเตอร์ในการคำนวณเสถียรภาพของลาดดิน

Main Article Content

รัฐศักดิ์ ผลานิสงค์
พงศกร พรรณรัตนศิลป์

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ศึกษาความอ่อนไหวของพารามิเตอร์ เพื่อให้ผู้วิเคราะห์สามารถเข้าใจถึงความสำคัญของพารามิเตอร์ที่ส่งผลต่อการวิเคราะห์เสถียรภาพของลาดดินได้ดียิ่งขึ้น โดยทำการศึกษาพารามิเตอร์จำนวน 9 อย่าง คือ 1) รูปแบบที่ใช้ในการวิเคราะห์ 2) หน่วยน้ำหนักของดิน 3) แรงยึดเหนี่ยวของดิน 4) มุมเสียดทานภายในของดิน 5) ความชันของลาดดิน 6) ความสูงของลาดดิน 7) ระดับน้ำหน้าลาดดิน 8) แรงภายนอกที่กระทำบนคันดิน และ 9) แรงแผ่นดินไหว ผลการศึกษาพบว่า วิธีการวิเคราะห์ด้วยวิธีสมดุลโมเมนต์และวิธีสมดุลขีดจำกัด ให้ค่าอัตราส่วนความปลอดภัยใกล้เคียงกัน ในขณะที่วิธีสมดุลแรงให้ค่าอัตราส่วนความปลอดภัยต่ำที่สุด การเลือกใช้หน่วยน้ำหนักของดินควรสอดคล้องกับลักษณะของดิน เนื่องจากความอ่อนไหวของหน่วยน้ำหนักจะมีผลเฉพาะกับการคำนวณแรงยึดเหนี่ยวของดิน สำหรับแรงยึดเหนี่ยวของดินและมุมเสียดทานภายใน เมื่อค่าพารามิเตอร์เหล่านี้เพิ่มสูงขึ้น ค่าอัตราส่วนความปลอดภัยก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน ในด้านความชันและความสูง พบว่าการเพิ่มค่าความชันและความสูงส่งผลให้ค่าอัตราส่วนความปลอดภัยลดลง ในขณะที่ระดับน้ำหน้าลาดดินที่เพิ่มขึ้นส่งผลให้ค่าอัตราส่วนความปลอดภัยเพิ่มขึ้น โดยความอ่อนไหวของระดับน้ำหน้าลาดดินจะมีผลเฉพาะกับการคำนวณแรงยึดเหนี่ยวของดิน สำหรับแรงภายนอกที่มากระทำบนคันดินและแรงแผ่นดินไหว การเพิ่มของแรงดังกล่าวจะทำให้อัตราส่วนความปลอดภัยลดลง โดยความอ่อนไหวจากแรงภายนอกที่กระทำบนคันดินมีผลกระทบสูงสุดในการคำนวณแรงยึดเหนี่ยวของดินและมุมเสียดทานภายใน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ผลานิสงค์ ร. ., & พรรณรัตนศิลป์ . พ. . (2025). ความอ่อนไหวของพารามิเตอร์ในการคำนวณเสถียรภาพของลาดดิน. วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 10(1), 176–190. https://doi.org/10.14456/journalindus.2025.14
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กฤษณะ มีลักษณะสม และ พงศกร พวงชมภู. (2566, มกราคม-มิถุนายน). “การวิเคราะห์สาเหตุการวิบัติเชิงลาด

ด้วยวิธีสมดุลจำกัดและวิธีไฟไนต์อิลิเมนต์และแนวทางการปรับปรุงแก้ไข กรณีศึกษา ทางหลวง 2159 ตอน

ชัยภูมิ-ห้วยยางดำที่ กม.27+700.” วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสหากรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.

ฉ1 : 112–124.

ยศวัศ จันทรา และ พงศกร พวงชมภู (2565, มกราคม-มีนาคม). “การศึกษาปัญหาเสถียรภาพเชิงลาดดินคันทาง

ด้วยวิธีสมดุลขีดจากัดและวิธีไฟไนต์อิลิเมนต์กรณีศึกษา ทางหลวงหมายเลข 1270 ตอน กองลอย -แม่แฮใต้

ที่ กม.26+200 -กม.26+450.” วารสาร วิจัย มข. (ฉบับบัณฑิตศึกษา) ปีที่ 22. ฉ. 1 : 38-50

สุประชา คามะนา และ พงศกร พวงชมภู (2565, มกราคม-มีนาคม). “การวิเคราะห์สาเหตุการวิบัติของเชิงลาดด้วย

วิธีสมดุลจำกัดและวิธีไฟไนต์อิลิเมนต์และแนวทางการปรับปรุงการแก้ไข: กรณีศึกษา ทางหลวงหมายเลข

ตอน กองลอย–แม่แฮใต้ ที่ กม.21+000.” วารสาร วิจัย มข. (ฉบับบัณฑิตศึกษา) ปีที่ 22. ฉ. 1: 13-25

ปรเมธี เดชปะตังเวสา และ โกมิลย์ ชัยรัตนงานเดช และ ดร.พงศกร พวงชมภู (2562, ตุลาคม-ธันวาคม)

“การวิเคราะห์สาเหตุการวิบัติเชิงลาด และแนวทางการปรับปรุงแก้ไข: กรณีศึกษา ทางหลวงหมายเลข 1194

ตอน แม่สะเรียง –แม่สามแลบ ที่กม. 21+150 Study on Slope Failure of Highway Embankment

No.1194 Mae Sariang - Mae Saplaep Route sta. 21+150.” วารสาร วิจัย มข. (ฉบับบัณฑิตศึกษา)

ปีที่ 19. ฉ. 4 : 127-138

วรรณวรางค์ รัตนานิคม , และสยาม ยิ้มศิริ (2566, กรกฎาคม-ธันวาคม). “วิธีอย่างง่ายในการวิเคราะห์เสถียรภาพ

ของลาดดินเหนียวที่มีกำลังเพิ่มขึ้นตามความลึก.” วารสารวิศวกรรมศาสตร์ ราชมงคลธัญบุรี. ปีที่ 2. ฉ 2

:157-68

Bishop, A. W., and Morgenstern, N. (1960), “Stability coefficients for earth slopes”,

Geotechnique, Vol. 10, No. 4, pp. 129–150.

Janbu, N. (1973), “Slope stability computations, in Embankment-Dam Engineering:

Casagrande Volume”, Eds. Hirschfeld & Pouros, pp. 47-86.

Spencer, E. (1967), “A method of analysis of the stability of embankments assuming

parallel inter-slice forces”, Geotechnique, Vol. 17, No. 1, pp. 11-26.