Designing and constructing an essential oil distiller with Closed-Loop Control

Main Article Content

nitipong somchaiwong
JERAPONG PHIBOONSIN
THEERAPAT INJAE
PONGSIRI CHAIKAM

Abstract

                  The purposes of the research were to develop the essential oil distiller with closed-loop control, and to study the results of the experiment using the temperature control unit of the essential oil distiller with closed-loop control. The intervention was performed by a test of distillation of essential oils from lemongrass. The oil distillation tower temperature was controlled at 100°C and the condensing tank temperature was not more than 30°C.


              The research findings showed that 1) the development of the essential oil distiller with closed-loop control consisted of a temperature control unit with two parts: the temperature control unit for the essential oil distillation tower and the feedback control (PID control) of the condensing tank, and 2) the results of the experiment using the temperature control unit for the essential oil distillation tower and the condensing tank temperature controller showed the feedback control system which was able to control the average temperature in the condensing tank at 19.73°C and the temperature in the distillation tower was maintained at 100°C.


 

Article Details

How to Cite
somchaiwong, nitipong, PHIBOONSIN, J., INJAE, T., & CHAIKAM, P. (2022). Designing and constructing an essential oil distiller with Closed-Loop Control. Journal of Technology Management Rajabhat Maha Sarakham University, 9(1), 25–36. Retrieved from https://ph02.tci-thaijo.org/index.php/itm-journal/article/view/245673
Section
บทความวิจัย

References

[1] กระทรวงสาธารณสุข และองค์กรภาครัฐ - เอกชน.(2560). แผนแม่บทแห่งชาติ ว่าด้วยการพัฒนาสมุนไพรไทย ฉบับที่ 1 พ.ศ. 2560 - 2564. กรุงเทพฯ: กรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือกกระทรวงสาธารณสุข.
[2] นพดล ศุกระกาญจน์, กฤษณะ เรืองคล้าย และพันธสิทธิ์ โชคสวัสดิกร. (2563). ผลของการเสริมน้ำมันหอมระเหยในอาหารต่อการเจริญเติบโต องค์ประกอบเลือด ภูมิคุ้มกันแบบไม่จำเพาะ และความต้านทานโรคของปลานิล. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 29(2), 203-215.
[3] บุญยำพร สระทองรอด และฤชุอร วรรณะนพดล. (2561). ศักยภาพผลิตภัณฑ์น้ำมันหอมระเหยพืชสมุนไพรบางชนิดป้องกันกำจัดด้วงถั่วเขียว. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 37(5), 601-611.
[4] สราวุฒิ สมนาม (2553). เครื่องกลั่นน้ำมันหอมระเหยต้นแบบประยุกต์จากเครื่องกลั่นสุราพื้นบ้าน. รายงานผลการวิจัยกองทุนวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
[5] บุญธง วสุริย์ และธานิล ม่วงพูล. (2561). ระบบควบคุมการให้น้ำสำหรับแพะไล่ทุ่งแบบอัตโนมัติ. วารสารวิชาการการจัดการเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 5(2), 155-162.
[6] บดินทร์ ใจจันทร์, เอกพันธ์ จำปา, เพลิน จันทร์สุยะ และจิรพัฒนพงษ์ เสนาบุตร. (2559). การพัฒนาเครื่องกลั่นน้ำมันหอมระเหยสมุนไพรโดยใช้พลังงานแสงอาทิตย์ร่วมกับพลังงานไฟฟ้าที่มีระบบควบคุมไฟฟ้าอัตโนมัติ. วารสารวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา, 1(1), 16-24.
[7] ธีรศิลป์ ชมแก้ว (2551). การสกัดน้ำมันหอมระเหยจากขิงด้วยวิธีการต้มกลั่นและกลั่นด้วยไอน้ำ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.
[8] สุรศักดิ์ คะเนเร็ว (2557). การถ่ายเทความร้อนสารแขวนลอยท่อขด. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
[9] นฤเบศร์ หนูใสเพ็ชร, วิวัฒน์ คล่องพานชิ, และสิทธิชัย วงศ์หน่อ. (2560). การศึกษาชุดควบแน่นของเครื่องกลั่นน้ำมันหอมระเหยแบบท่อขด. ใน การประชุมวิชาการสมาคมวิศวกรรมเกษตรแห่งประเทศไทยระดับชาติ ครั้งที่ 18 และระดับนานาชาติครั้งที่ 10 (น.184-186), กรุงเทพฯ.
[10] วิศวะ มะมา และธนา ราษฎร์ภักดี. (2560). การพัฒนากฎการควบคุมพีไอดีสำหรับอุปกรณ์ขับเร้าแบบ เปิด/ปิด. วารสารวิศวกรรมฟาร์มและเทคโนโลยีควบคุมอัตโนมัติ, 3(1), 19-24.